de zoektocht naar rust

PART 8

ik word wakker van de lekkere geur van gebakken toast en koffie. ik open mijn ogen. ik zie een ontbijt op bed, wat Patch voor me heeft gemaakt. ik eet het op en glimlach. maar natuurlijk vraag ik of hij ook een beetje wilt. hij glimlacht maar weigert. ik kijk hem verbaasd aan. hij lacht. 'oké wat is nou zo grappig'? nou ja laat ook maar dan. opeens schiet ik uit met mijn mes en maak ik een kleine snee in mijn vinger.  ik schrik maar lig dan dubbel. ja, ik heb zo mijn buien. hij kijkt mij verbaasd aan. 'sorry, ik heb een vage bui'.  ik kijk  heel onschuldig. hij lacht. ik sta op en loop de inloopkast in. ik pak een trainingsbroek en een tanktop. ik kleed me om.

even later dender ik de trap af en val er bijna vanaf.  ik loop de keuken in. 'hey' zegt Patch vanaf het aanrecht.  'hoi'.

'laat me raden jij gaat rennen'.

'nee, ik ga Dancer pakken'. 

'Dancer'?

'ja mijn paard. ik heb haar in het bos gevonden. haar baasje had haar halster enorm strak omgedaan, waardoor haar huid helemaal kapot was. ik heb haar eerst aan me laten wennen. toen ze aan me gewend was, heb ik haar halster afgedaan. ik heb daarna rondgevraagd of ze een baasje had maar die was al 2 maanden verhuisd naar New York. ik dacht na over waar ik Dancer kon onderbrengen. Domenico vertelde me dat de manage van zijn tante wel een box voor haar had maar dan moest ik Dancer wel helemaal zelf verzorgen. ik mag wel haar borstels en spullen gebruiken maar ik hoef niks te betalen'.  Patch kijk verbaasd. 'het is wel vet om je eigen paard te hebben, al had ik dat niet van jou verwacht. wel dat je een dierenvriend was maar niet dat je een eigen paard had. kun je me leren paardrijden'?

'ja, doe maar een losse broek aan en een t-shirt. draag geen gladde schoenen. kleed jij je even om'?

'oké'. hij loopt naar boven en ik pak een appel. Patch komt naar beneden in een joggingsbroek. het ziet er stiekem wel sexy uit. ik lach in mezelf. 'kom dan gaan we'.