xxvııı • ü m i t - s i z

252 34 14
                                    

kalbimin doğurduğu acıları nasıl dindirebilirim
bu öfkeyle nasıl yaşayabilirim
nasıl uyuyabilirim, yiyebilirim
ne bir cevap ne de bir teselli var
nefret ediyorum şu kaygısızlıktan
bu heveslerin mezarı neresidir bilen var mı
bir demet kırık hayal bırakacağım
ve her gece biten sevgimize ağlayacağım
yılların geçtiği tek yer takvimlermiş
aslında kimse büyümüyormuş
aslında kimse yaşamıyormuş
ama herkes
büyümenin güzel olduğunu düşünüyormuş
büyümenin güzel bir şey olduğunu düşündürünlere bir çift sözüm var ahali:
büyümek mutsuzluğun daniskası
asla geçmiyor şu kırıkların yarası
üstüne alınma şair, burada sözün geçmez
burası ümit-sizlerin tavan arası

🌹

|ikikasımikibinonsekiz|

|sıfırbeşyirmisekiz|

10K olmuşuz, teşekkür ederim, desteğiniz ve sevginiz için.

afaki • Tamamlandı.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin