The Revenge of the Moon Warrior ✔

Chapter 10

Third person's POV

Nagiisip si Kira sa kanyang silid. Hindi niya malaman-laman kung sino talaga ang kalaban nila o baka may ikalimang talaga na hindi nila namamalayan.

Uminom ng kape si Kira sa tabi niya at sakto paglapag niya ng kaniyang tasa, namatay ang ilaw sa kanyang kwarto.

May naramdaman si Kira na may nilalang sa kanyang kwarto kaya dahan dahan siya tumayo sa kanyang kama at pumunta sa sulok na hindi gumagawa ng ingay.

Nanatili lang siya nakatayo dun at inaabang na pumunta ang nilalang sa kanyang pwesto. Naririnig niya ang yapak at naramdaman niya na malapit na ito sa kanya. She immediately placed her arm around his neck.

"Who are you?" Tanong ni Kia pero tumawa lang yung nilalang.

"How sad, You're a princess but you don't know anything about us?" Sabi ng nilalang

This creature has black and half red eyes. You can see the black veins in his neck and face. It has black aura too.

"Who the hell are you?!" Gigil na sabi ni Kira. Kumilos ang lalaki para masaktan niya agad si Kira.

Binaon niya ang kuko niya sa braso ni Kira kaya nabitawan ni Kira ang pagkaka-hawak sa kaniya. Napatingin naman si Kira sa kanyang braso at nagulat siya na sa halip na pula na likido ang lumabas dito, maliwanag na asul ang nakita niya at tila kumikintab pa ito.

Tumulo ito kaya nagtinginan ang nilalang na lalaki pati si Kira. Tinaasan siya ng kilay ni Kira.

'Makatingin isang to akala mo close kami the fuck?' Sabi ni Kira sa kanyang isipan, napairap nalang ito. Dinalaan ni Kira ang kaniyang sariling dugo pero nagulat siya na parang may nakakaibang sa dugong ito.

"You have it..."Hindi makapaniwalang usal ng lalaki.

Hindi na pinatapos ni Kira ang sasabihin ng lalaki mabilis siya pumunta sa harapan ito at hinawakan sa leeg tsaka sinandal sa pader.

"You're talking too much, what if I ask you in what way should I kill you, sasagot ka ba?" Sabi ni Kira. Imbes na matakot ang lalaki tumawa ang nilalang

"It depends princess, but before I die there's something you have to know..." Sabi ng lalaki.

"What are you talking about?" Sabi ni Kira at tila naiinis na.

"Kung sino man ang pinagti-tiwalaan mo, siya pa mismo ang papatay sa'yo." Ngising sabi ng lalaki.

Paulit-ulit iyun sa isipan ni Kira at hindi niya maunawaan kung ano ibig sabihin non.

"Who are you talking about?! You mean there's a person were backstabbing me? Tell me, who's that traitor?" Galit na sabi ni Kira.

"I can't tell you. Just kill me right now before---"

"A-aa-ackk!" Napatigil ang sasabihin ng lalaki dahil kumuha nsiya g punyal mula sa kaniyang likuran at sinaksak ito sa tiyan.

"I forgot about that, Thank you for reminding me anyway." Sabi ni Kira at binitawan ito. Nawala ito na parang bula. Napaupo nalang si kira at napaisip 'sino sa mga kaibigan ko?' Tanong ni Kira sa kaniyang isipan.

Hindi na siya nakapagpahinga dahil sa kakaisip kung sino ang taksil.

Someone's POV

"Welcome back, master."

"We're glad to see you."

Binati ako ng iba pero hindi ko iyon pinansin at pinagpatuloy ang paglalakad. Nang makarating ako sa malaking pinto napatingin sa akin ang dalawa tagabantay.

Tutuloy sana ako ng pinigilan ako ng dalawang tagabantay. Tinulak ako nito kaya napaatras ako.

"Sino ka?! Hindi ka maaring pumasok!" Sabi ng isang tagabantay.

Napangiwi na lang ako. Pagkatapos ko sabihin kung sino talaga ako I will kill these two immediately. Isa isa ko inalis ang butones ng polo ko kaya nagtaka ang dalawa ngumisi lang ako.

"Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?!" Tanong ng isa.

Nang maalis ko na ang kalahati bigla nagulat sila na makita nila na may tattoo ako sa dibdib. Bigla nila nabitawan ang kanilang sandata

"Y-you are the m-master!" Sigaw ng isa. Nagkibit balikat ako at inayos ulit ang polo ko. Bigla sila lumuhod sa harapan ko at humihingi ng tawad napairap na lang ako.

"Patawarin niyo po kami! Hindi po namin alam!" Sabi nilang dalawa.

"May pamilya po ba ako binubuhay! Parang awa niyo na po huwag niyo ako patayin!"

Natigilan ako ng maalala ang mga salita ni Kira. Hindi ako pwede mag patay kung sino man na walang sapat na rason.

Tss, that girl really changed my perspective in life.

"Tumayo kayo..." Sabi ko at tumayo nga sila pero nanatiling nakayuko

"I assume that you're new here, I will not kill you but learn to respect if the person is needed to respected lalo na ako ang nakakataas sa inyo." Sabi ko tumango sila.

"Pasok na po kayo master.." Sabi nila at binuksan ang malaking pinto. Nakita ko ang kamahalan na nakaupo sa trono at umiinom ng wine. Nagulat ito na makita ako.

"Ohh, The young master visited here! Lahat dito ay namiss ka." Biro niya pa pero nanatili lang ako seryoso.

Siya ang panginoon ng lahi namin. Palabiro siya pero kapag sinagot mo bangkay habol mo. Nagulat ako na bigla siya pumunta sa harapan ko.

"What's the great news?" Seryosong sabi niya.

"The two kingdom are fighting each other. It is possible to have a war between them."

Tumawa ito ng malakas.

"Hmm, that is the great news that I've been waiting to hear. What about the Princess? Are you planning to kill her now?" Sabi niya. Natigilan ako.

'I don't have any plan about killing her to be honest.'

"Absolutely yes, my lord." I said.

'I'm sorry...'

"Excellent!" Sabi niya at tuwang tuwa pa.

'Please forgive me Kira. I'm sorry that I lied to you but I really have to do this...'

~~••~~