Leo and Aries

Chapter 15

[Chapter 15] Featured Song: "Farewell Love" by Elli and Josh

"Opo. Ako na lang po muna ang bahala kay Aries" nakatayo si Leo sa labas ng kwarto niya habang nakahiga ako sa kama niya at nakataklob ng kumot. Inangat ko ng kaunti ang kumot, naroon pa rin siya sa tapat ng telepono habang kausap si mama. Alam kong tinawagan niya si mama para sabihin na hindi ako uuwi sa bahay ngayon gabi dahil ayoko talaga.

"Narinig ko sa balita, wala na kayong pasok bukas dahil sa bagyo" saad ni Lolo Gil, naglalakad na ito papasok sa kwarto niya. Tumango pa ng dalawang beses si Leo habang kausap si mama sa telepono saka ibinaba iyon ng dahan-dahan. "Ilalatag ko na 'yung sapin sa baba" patuloy ni Lolo Gil saka lumingon sa kwarto ni Leo kung nasaan ako.

"Okay na ba si Aries? Ano bang nangyari?" nakita kong napayuko si Leo, bakas sa mukha niya na nagdadalawang-isip siya kung sasagutin niya ba ang tanong ng lolo niya. Nang dalhin niya ako dito kanina, sinabi lang niya kay lolo Gil na masyadong malakas ang bagyo at masama na ang pakiramdam ko.

"Nilalagnat po siya" iyon lang ang sinabi ni Leo saka pumasok sa banyo. Hindi pa siya nakakapagpalit ng damit dahil inuna niya ako bigyan ng tuyong tshirt at pajama niya. Inuna niya ring ayusin ang kama niya para makahiga na ako at inuna niya ring tawagan si mama dahil kahit hindi ko sabihin, alam niyang ayokong umuwi sa bahay.

"O'siya, magluluto ako ng mainit na lugaw sa baba" saad ni lolo Gil at akmang bababa na pero agad nagsalita si Leo mula sa banyo at nagmamadaling lumabas doon. Tapos na siyang magpalit ng damit. "Lo, ako na po. Magpahinga na po kayo" wika niya saka mabilis na bumaba sa kusina.

Ang bigat ng pakiramdam ko, ang init ng mga mata ko na hanggang ngayon ay hindi pa rin maawat sa pagpatak ng luha kahit anong pigil ko. Hindi pa rin mabura sa isipan ko ang nakita ko kanina...

"Salamat, hindi mo naman kailangang gawin 'to. Kaya ko namang umuwi" saad ng babae, napatingin ako kay Leo, kitang-kita ko ang matinding pag-aalala sa mukha niya. Lilingon na dapat ako sa likod nang bigla niya akong yakapin at hinawakan niya ang ulo ko upang hindi ako makalingon.

"Wag mo na tingnan Aries, please" saad ni leo at niyakap niya ako ng mahigpit. Parang biglang nanghina ang tuhod ko, kasabay ng malakas na buhos ng ulan ay tuluyan na ring bumagsak ang mga luha ko. Nakatalikod man ako at pilit na pinipigilan ni Leo na huwag lumingon sa kanila. Nakita ko pa rin sa repleksyon ng salamin ng telephone booth si Mayor Simor at hinalikan niya si mama.

Parang biglang nanghina ang buong katawan ko ngunit naroon din ang parang isang malakas na pitik dahilan upang matauhan ako at gusto kong sugurin silang dalawa. Sinubukan kong kumawala mula sa pagkakayakap ni Leo pero hindi niya ako binitawan.

Pilit ko siyang tinulak papalayo para mapuntahan ko si mama at mayor Simon. Gusto kong itulak si mayor Simon papalayo kay mama, gusto kong paghiwalayin silang dalawa. Gusto ko silang sigawan at isumpa. Pero hindi ako hinayaan ni Leo gawin iyon, hindi niya ako binitawan hanggang sa makaalis na si mayor Simon at makauwi na si mama sa bahay.

Madilim ang buong bahay nila Leo, halos wala ring kuryente ngayon sa buong barangay dahil lumakas na ang ulan at hangin. Ayon kay lolo Gil kanina, may bagyo raw at nagtumbahan ang ilang poste sa kalsada. Maliit lang ang kwarto ni Leo pero malinis ito. May isang kandila siyang iniwan sa tabi ko. Nakadikit sa pader ang mga paborito niyang banda at singer. Nasa gilid din ang nakasandal ang gitara niya at maayos na nakahelera sa maliit na mesa ang mga notebook niya kung saan niya sinusulat ang mga kantang sinusulat niya.

Ilang sandali pa, narinig ko na ang mga yapak niya paakyat at dahan-dahan siyang pumasok sa kwarto. "Aries" panimula niya saka inilapag ang isang mangkok ng mainit na lugaw sa maliit na mesa, isang basong tubig at gamot.