Po mendoj kaq shume gjera tani sa as vete nuk di nga tia filloj.Sigurisht dua te shkruaj nje kapitull te bukur e ndryshe qe sadopak te duket terheqes.
Qellimi eshte te rrembej vemendjen tuaj.Po mundohem te gjej fjalet e bukura e te goditura por per dreq kam emocione dhe i harrova.
Pra ky eshte qellimi.Por nga buron frymezimi?
Prej askund.
Nuk jam e frymezuar.Nuk kam asnje ide apo destinacion qe dua te arrij.Thash pse jo mos ta provoj?
Deshiroj te behem versioni me i mir i vetes sime e te njoh horizonte te reja.Te provoj pavaresisht rezultatit.Nuk ka rendesi se sa persona besojn tek une.Nuk ka rendesi nese nuk me mbeshtesin.Deshiroj thjesht te njoh veten dhe kapacitetet e mia.
Njoh shume persona qe kane heq dore nga enderrat e tyre sepse te tjeret nuk kane besuar tek ata.Dhe ketu bej pjese dhe une.A e dini se nuk eshte kurr vone?
Ndaj po marr guximin te shkruaj dhe une nje liber.Ndoshta s'eshte nje liber me poezi sic kam enderruar por eshte dicka.
Do te jet panorama i nje deti te gjere qe kurr nuk eshte i njejt.Piktori i se ciles eshte ndergjegja.
