CHAPTER 7: THE TRUTH

83 15 66
                                    

CHAPTER 7: THE TRUTH.

“You were the lost son,”

“I am the lost son?”

I asked, looking at his eyes straight shocked for an unknown reason. I only copied what he said, and transferred it into a question.

“How did you know?” He asked, eyebrows furrowed while his eyes are craving for an answer.

“Y-You said it.” Nag pabalik-balik ako nang tingin sa kanila ni Nixon. Sinabi niya iyon, sigurado ako.

“Tristan, I only thought of it... I never said it. It was in my mind the whole time, yet you've heard it.”

He said as if I'm the most amazing creature in the world.

“Y-You adopted my Moreaux... You're a mind reader as well!” He sprinted on his way to my direction.

There, it hit me. Everything went slo-mo and I started to realise things I haven't realised earlier.

I am the lost son, and he is my father.

I can read minds, which means I have two Moreaux, and not just that... I also has the rarest one.

Earlier, I was the most confused person living in this planet, but now while he's running towards me... I felt like everything make sense already.

But...

Who is my mom?

I sighed. Hindi ko na mabilang kung ilang beses ko nang ginawa ito, ngunit hindi ko alam bakit patuloy parin ako sa paggawa noon. Hindi ko rin naman kasi alam ang gagawin ko.

Ako at si Caspian lang ang nasa room na ito. Tahimik lang ito simula noong pumasok kami rito, at ganoon din ako. Kasalukuyan kasi kaming nasa kuwarto kung saan ko unang nalaman ang Moreaux ko, and I think dito ko rin malalaman ang pangalawa. Deja vu?

“Tristan,”

Nagulat ako nang bigla nitong sabihin ang pangalan ko. Nakatingin lang ako sakaniya at hinihintay ang sasabihin nito.

“May... mga tanong kaba?” Kanina ay naka-yuko ito, ngunit ngayon ay nakatingin na ito sa akin.

“Tungkol saan naman po?” I asked, this is awkward.

“Sa pagka-tao mo, wait let me rephrase that. Sa pagiging bampira mo.”

I gulped.

Eyes opened wide.

Bampira...

Ako? Kami? Si Nixon?

Tama ba ang narinig ko?

Hindi ako tanga ha, naisip ko na iyon. Ngunit t-in-ry kong pigilan ang sarili ko dahil akala ko ay may kapangyarihan lang kami, ngunit tao parin. Alam ko na bampira kami, ngunit pinilit ko ang sarili ko na maniwalang hindi dahil galit ako sakanila.

But they're not that bad creature after all? I think.

Sa pamamalagi ko rito, they never showed me anything bad. Ako pa nga itong naka-gawa nang masama. Si Matt.

Naalala ko nanaman si Matt. Paano kaya iyon? Why does he act that way? Alam kong napahiya siya, ngunit hindi lang iyon ang rason kung bakit siya nagkaka ganoon. Hays.

“Madami ho,” I gave him a shy smile.

“Katulad nang?”

“The most important one,” I stopped at inayos ang pagkakatayo ko. “My parents outside this world told me that vampires killed my real parents, what really happened? Paanong ikaw ang tatay ko?”

I AM THE LOST SON (ON HOLD)Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα