Man Gezocht | Voltooid

14

Ze moet een paar keer slikken om het nare gevoel van haar droge mond weg te krijgen. Ze wordt verlegen van het idee. Ze had niet gedacht dat het zou gebeuren. Dat het nu zou gebeuren. Dat het hier zou gebeuren.

Terwijl Liva verdwaalt in haar gedachten, kruipt Dave van haar af. "Ik moet zo weer naar beneden." Zegt hij voorzichtig, hij wil Liva niet de indruk geven dat het alleen voor de seks was, maar hij wil ook niet dat Julie iets verdenkt. Hij heeft er een zooitje van gemaakt.

Hij krijgt geen reactie van Liva, ze was nog aan het weg zwijmelen op de roze wolk. Tot ze er van af werd getrapt door dezelfde man die haar erop had gezet.

"Wat betekent dit?" Vraagt ze zodra Dave uit bed stapt en naar zijn kleding grijpt. Dave haalt zijn handen door zijn inmiddels droge haren en kleedt zich nietszeggend aan. Liva kan in haar hoofd al voorstellen hoe hij haar nogmaals laat vallen.

Wanneer Dave zijn riem dicht heeft gedaan, leunt hij voorover naar Liva die nog op dezelfde manier in het bed ligt. Vol verbazing krijgt Liva een kus op haar lippen gedrukt. Moet dat een soort bevestiging zijn? Ze weet het niet meer. Als ze het hem vraagt krijgt ze blijkbaar geen verbaal antwoord.

Dave loopt zonder woorden naar de uitgang van de slaapkamer waar zojuist de liefde is bedreven. Of was het gewoon seks? Voor de lust? Omdat hij al twee weken geen seks meer met zijn eigen vriendin heeft gehad?

Liva trekt het dekbed over haar hoofd heen en laat zacht haar frustratie eruit. Op datzelfde moment gaat de deur weer open.

"Was het zo slecht?" Klinkt een mannenstem. Liam. Voor even had ze gehoopt dat Dave terug was gekomen, maar die kans was te klein. Dave is nu weer terug bij Julie om de schijn hoog te houden. Om te doen alsof hij gelukkig is met haar.

"Waar denk je dat hij nu weer is?" Vraagt ze nog altijd onder haar dekbed.

"Wat had je dan verwacht?" Hij lacht. "Ze zit in ditzelfde huis." Liam kan er blijkbaar wel het grappige van inzien.

"Ik ga naar huis." Meent ze.

"Naar huis?"

"Ik kan hier niet zijn." Legt ze uit. "Ik heb er teveel gevoel bij." Ze draait zich op haar zij, met haar rug naar Liam.

"Lief," Hij noemt haar bij haar bijnaam en neemt plaats op de rand van het bed. Met zijn hand dat hij op haar blote schouder legt, draait hij haar lichaam naar zich toe. "Ben jij verliefd?"

Ze kijkt hem sip aan en bijt op haar onderlip om de tranen in te houden, maar het werkt averechts. Daar gaat de eerste traan.

"Ik wil het niet." Zegt ze voordat Liam haar tegen hem aantrekt. Het voelt fijn om twee sterke, troostende armen om zich heen te hebben.

De volgende ochtend is Liva, terwijl de anderen nog slapen, al vertrokken. De zon komt net boven de horizon uit. Ze heeft geen spullen meegenomen, dan was het te duidelijk dat ze weg was. Dat ze naar huis was. Dan zouden de anderen binnen een kwartier op de stoep staan. En het is minimaal een half uur rijden.

Ze wil gewoon even de mogelijkheid hebben om alleen te zijn. Echt alleen. Haar telefoon heeft ze ook niet meegenomen, zo kan ze ook niet gebeld worden. Ze heeft alleen een briefje op de ontbijttafel achtergelaten:

Ik ben weg. X Lief

Dit deed ze echter met als enige reden dat de anderen niet zouden denken dat ze ontvoerd zou zijn en de politie zouden bellen.

Gelukkig loopt de route langs de kust, dus heeft ze een uitgebreide ochtendwandeling kunnen maken. Met het geluid van het golvende water en het gevoel van het koude zand aan haar voeten heeft ze zich eindelijk kunnen ontspannen. Ze heeft daarnaast ook tijd gehad om na te denken. Veel nadenken. Overdenken, misschien wel. 

Wat gaat ze doen met Dave? Voor haar is het duidelijk wat ze wil, maar hij geeft haar geen duidelijkheid. 

Wat gaat ze doen met Julie? Moet ze het haar vertellen? Vermoedt ze misschien al iets? Hoe zal zij zich voelen als het uit komt? Wanneer gaat het uitkomen? Wat gebeurt er dan? Wat gaat ze doen met Liam? Iedereen denkt nog altijd dat hij en Liva samen zijn, terwijl hij in werkelijkheid niet op vrouwen valt.

Al was de wandeling met zonsopgang nog zo heerlijk, ze heeft op geen van bovenstaande vragen een antwoord kunnen bedenken.

Ze heeft vaak de neiging gehad om Dave te bellen, maar ze had haar telefoon in de bungalow gelaten.

Zodra ze ziet dat het eerste terras buiten wordt opgezet en het strand meer mensen aantrekt schat ze in dat het rond 10:00u zal zijn. In de bungalow zullen de eersten nu ook wakker worden.

Alleen Liam wist dat ze weg ging, maar niet dat ze al weg zou zijn voordat er iemand wakker zou zijn. Toen dat eenmaal het geval was, kwam er eigenlijk niet veel reactie op het vertrek van Liva.

Alleen Dave leek er echt mee te zitten. Toch wel. Hij was na het ontbijt naar Liam gekomen met zijn zorgen.

"Weet jij waar ze heen is?" Had hij gevraagd. Hij had zich groot gemaakt in de hoop Liam te intimideren.

"Nee, man." Loog Liam op zijn mannelijkst terwijl hij verder ging met tanden poetsen.

"Je slaapt met haar." Kaatst Dave terug. Hij verwacht dat Liam het wel had gemerkt als Liva ineens weg was.

"Inderdaad," Begint Liam. "Ik slaap dan."

"Ben je niet één keer wakker geworden?" Dave ging door met de ondervraging.

"Jawel, maar toen was ze al weg." Liam wordt ondertussen licht geïrriteerd. Als het Dave zoveel boeit, wat doet hij dan nog hier?

"En dat vond je niet raar?"

"Nee."

"Nee." Herhaalt Dave.

"Waarom maakt het jou zoveel uit?" Fronst Liam. Dave bijt zijn kaken op elkaar, het ziet er agressief uit. "Ik dacht dat ze naar de wc was." Gaat Liam verder.

"En je bent niet wakker gebleven om dat zeker te weten."

"Misschien had je zelf naast haar moeten liggen." Kaatst Liam terug.

"Ik ben met Julie." Dave verdedigt zichzelf en doet alsof het een domme opmerking van Liam was.

"Ja," Liam kijkt hem oordelend aan. "Misschien is dat wel de reden dat ze weg is."