Chapter (46)
အကုန်ထွက်လာခဲ့!
လုရွှမ်က ဘယ်သူလဲ? ယခင်ဘဝက အရူးဧကရာဇ်ဟု သိကြသည့် အထွတ်အထိပ် ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးလေ။ နှစ်ယောက်သားက ဖုံးကွယ်ရန် အစွမ်းကုန် ကြိုးစားခဲ့သော်လည်း အစမ်းလေ့ကျင့်စဥ် အတွင်း ခံစားရသော ဒဏ်ရာလား ထိုးနှက်သည့် ဒဏ်ရာများလား ဆိုတာ တစ်ချက်ကြည့်၍ မြင်နိုင်သေးသည်။
စမ်းသပ်မှု အများစုတွင် တောရိုင်းတိရစ္ဆာန်များနှင့် တိုက်ခိုက်ခြင်း ပါ၀င်သည်။ ဒဏ်ရာရသူများသည် ၎င်းတို့နှင့်တူပါက မလွတ်မြောက်နိုင်ဘဲ ကျိန်းသေသေရမည်ဟု ဆိုလိုခြင်း ဖြစ်သည်။
သူတို့လိုပဲ ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ အစိတ်အပိုင်းတွေကို ထိခိုက်မှု မရှိအောင် တူညီတဲ့ ဒဏ်ရာတွေ ရခဲ့ပေမယ့် အသက်ရှင်လျက် ပြန်လာနိုင်သေးတယ်ဆိုတော့ ရိုက်နှက်ခံရတဲ့ ဖြစ်နိုင်ခြေတစ်ခုပဲ ရှိတော့သည်။
ပြီးတော့ ထိုနှစ်ယောက်မှာ သူ့ကိုထွက်သွားစေချင်နေကြတော့ သေချာပေါက် သူနဲ့အကြီးကြီး ပတ်သက်နေလိမ့်မည်။ အဲဒီလိုဆိုရင် ဥပဒေအဖွဲ့ကလွဲရင် တခြား ဘယ်သူ့ကိုမှ စဥ်းစားလို့ မရချေ။
ချောင်မင် ဒဏ်ရာရပြီးနောက် တစ်ဖက်လူက ပြန်လာပြီး လက်စားချေပုံရသည်။ သို့သော် သူကအပြင်တွင် လေ့ကျင့်နေသဖြင့် ရှာမတွေ့ဘဲ တူညီသော အိပ်ဆောင်ရှိ လူနှစ်ဦးအပေါ် ဒေါသပုံချ သွားကြသည်။
"ဘာ?... ဥပဒေအဖွဲ့! လုရွှမ် မင်းဘာတွေပြောနေတာလဲ?.." ယွမ်ချောင် လန့်ဖျပ်စွာပြောသည်။
"မပြောလည်းရတယ် ငါအခုသွားမေးမယ်!" လုရွှမ် လှည့်ပြီး ထွက်သွားသည်။
"လုရွှမ် မသွားနဲ့!"
သူ တိုက်ရိုက် ထွက်သွားတာကိုမြင်တော့ ယွမ်ချောင်နဲ့ ရန်းလင်တို့သည် ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်သွားပြီး သူတို့ခန္ဓာကိုယ်ထဲက နာကျင်မှုတွေကို တွန်းလှန်ပြီး သူ့ရှေ့မှာ ရပ်လိုက်ကာ
"မင်း မြန်မြန်ထွက်ပြေးတော့!! တကယ်လို့ ဖမ်းမိရင် မင်းသေချာပေါက် သေလိမ့်မယ်..."
"ဟုတ်တယ် ငါတို့နှစ်ယောက်လုံး ဒုက္ခရောက်ကုန်ပြီ မလိုအပ်တဲ့ အနစ်နာခံမှုတွေ လုပ်စရာ မလိုဘူး....ဥပဒေအဖွဲ့က ဒီလူတွေက ယုတ္တိမရှိဘူး မင်းကို သတ်ပြီးရင်တောင် မင်းအပေါ် ရာဇ၀တ်မှုတွေ ပုံချလာနိုင်တယ်။ အရင်ထွက်သွားပြီး အရည်အချင်း ရှိတဲ့အခါ နောက်မှ ပြန်လာလည်း အဆင်ပြေပါတယ် လုံးဝ စိတ်လိုက်မာန်ပါ မလုပ်ပါနဲ့"
