Chapter (106)
ဆရာကိုက်ယွင် အံ့အားသင့်ခြင်း (ဒုတိယပိုင်း)
"မှန်တယ်... ဒီပစ္စည်းသုံးမျိုးကြားက အရည်ပျော်မှတ်ရဲ့ ကွာခြားချက်က နှစ်ဆအပြည့်ရှိပါတယ်...ပုံမှန်အခြေအနေမှာ ပေါင်းစပ်လို့ မရဘူး ဒါပေမယ့်... ဒီတစ်ခုကို ကြည့်လိုက်... အဲဒါက လုံးဝကို ပေါင်းစပ်ရုံတင် မကဘူး တစ်ခုတည်းလိုပဲ"
ဆရာကြီးကိုက်ယွင်၏ မျက်လုံးများသည် တောက်ပနေ၏။
"တစ်နည်းအားဖြင့် မင်းရဲ့အခန်းထဲမှာ လက်နက် သန့်စင်တဲ့သူက ဒီသုံးခုကို ပေါင်းစပ်ရုံသာမက... ပြီးပြည့်စုံတဲ့ ပေါင်းစပ်မှုပဲ!"
"ပြီးပြည့်စုံတဲ့ ပေါင်းစပ်မှု?"
မင်းသမီးလော့ရုံသည် သူမ၏ နှလုံးသားထဲတွင် "ခွပ်ကနဲ!" အသံတစ်ခု ကြားလိုက်ရသည်။
လက်နက် ကိရိယာ သန့်စင်သူ အနေဖြင့် သူမသည် သန့်စင်သော ပစ္စည်းများနှင့် မီးတောက်များ အားလုံးကို ပြီးပြည့်စုံတဲ့ ထိန်းချုပ်မှု လိုအပ်တဲ့ အဓိပ္ပါယ်ကို သိပါသည်။
သူမရှေ့က ဆရာတောင် ဒါကို လုပ်နိုင်ပါ့မလားဆိုတာ ပြောဖို့ခက်တယ်။
ဤမှော်လက်နက်ကို သန့်စင်သော သူသည် ပြီးပြည့်စုံသော ပေါင်းစပ်မှုတစ်ခုကို အောင်မြင်စွာ လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။
တကယ်ပဲလား?
"ဒါ့အပြင် ဒီသံပြားကို ကြည့်လိုက်! ငါတို့ရဲ့ သာမာန် သန့်စင်မှုပြီးနောက် သံပြားရဲ့ ကွဲပြားတဲ့ တွန်းအားကြောင့် မျက်နှာပြင်ပေါ်မှာ အစွန်းအထင်း အမျိုးမျိုး ပေါ်လာမှာ ဖြစ်ပေမယ့်... အရှေ့ဘက်က ပုံတစ်ပုံလို ချောမွေ့နေတယ် သဲလွန်စတွေ မရှိဘဲ သေသေချာချာ လေ့လာကြည့်ရင်တောင် သံပြားတစ်ခုလုံးကို နှစ်မီလီမီတာလောက် ခွာထားတာကို တွေ့နိုင်တယ်..."
ဆရာကြီးကိုက်ယွင်၏ နှလုံးသားသည် ပိုပိုပြီး တောက်လောင်လာသည်။
"ဒီဆရာသခင်က မှော်လက်နက်ရဲ့ အသွင်အပြင်ကို ထုရိုက်တဲ့အခါ အင်အားလည်း အရမ်းသုံးတယ် ... အရမ်းလည်း မများသလို နည်းလည်းမနည်းဘူး.... ငါဒီလိုမျိုး ထိန်းထားနိုင်ရင်တောင်မှ....မလုပ်နိုင်လောက်ဘူး!"
