|"Hayaldi."|

244 70 18
                                    


Eğer kalbinizde birikmiş cümleler, aklınızı işgal etmiş fikirler kağıda dökülmezse, bir başkasına aktarılmazsa içten içe sizi çürütmeye başlar. Kokar tüm ruhunuz,gömülen ceset gibi,içten içe yok olur. Size yemin ederim ki,bazen sırf birileri yalın ayak bassın diye tüm fotoğraflarımı yerlere serebilecek kadar düşüyorum. Gelişi güzel dağıtıyorum kendimi. Bulunamayacak parçalar yaratıyorum cümlelerimde. Sıradan oluyor her harf benimle. Ve binlerce gözyaşı oluyor kitaplarımda. Bildiğim her şeyi yazıp,geri çekiliyorum korkakça. İşte bu yüzden tek bir isteğim olacak. Ben bağırarak yazdım,sen içinden oku. Kaybolduğun her anda yaz ama. Kendimi kaybettim,sen de yok olma.

___


Gün yine doğmuş ben yine evrene sayısız küfürlerimi yollamıştım. Sabahtan beri paketi bitirmiştim,uykusuzdum ve midem kötüydü. Tahammül ,en son olacak şeydi bende.

Gözüm ona takıldı. Dışarıyı izliyordu. Bunu dediğim için kendimi becermek istiyordum ama,sesini özlemiştim. Konuşmuyordu artık. Birkaç zorunlu kelime,birkaç ruhsuz cümle. Gittikçe bana benziyordu. Bu korkunçtu. Kimi kandırıyorum? Bu en korkuncuydu.

"Aklından neler geçiyor?" diye mırıldandım. Boşluktaymış gibi gözlerime baktı. Elimdeki sigarayı alıp,bir nefes çekti. Ve bir kez daha,hayran kaldım.

"Kaç hafta geçti sahi üstünden bilmiyorum ama yine geldin aklıma.

Hep bu şarkılar yüzünden. Anıları biriktiriyorlar içinde. O gece, aptaldım. Sen ise, mükemmel. Sahneye çevirmiştin yüzünü ve gülümseyerek bakıyordun şarkıyı çalanlara. Bense sana. Gözlerini ayırmadan konuşmaya başladın "Bir şeyler eksik gibi bu şarkıda." gülümsedim hafifçe. Kendini göremiyordun çünkü, şarkıda eksik olan şey sendin ama bunu bilmiyordun. Sendin şarkıyı tamamlayan ve ben günler sonra bugün dinlediğimde o şarkıyı, sen geldin yine önüme. O gece yapamadıklarımı yaptım ama, göndermedim seni evine. Söyledim tüm aklımdan geçenleri. Tuttum elinden. Gecenin dördünde, İstiklal'in boş sokaklarında yürüdük sessizce. Sarhoşluğumuza verdim hayatın güzelliğini ama yanılıyordum, sendin hayatı güzel kılan. Tıpkı şarkıda olduğu gibi, sendin elimden tutup bana hayat aşılayan. "Hatırlıyor musun" dedin "Küçük bir merhabaydı bizi tanıştıran" ve o an istemsizce düşündüm hangi kelime olacak bizi ayıran. Anlamışcasına durdun. Eve geldik. Odanın duvarlarında asılı olan küçük ışıklar, loş bir şekilde aydınlatıyordu. İplerde hatıralar asılıydı, masada okunmuş hayatlar, rafta izlenmiş yaşanmışlıklar.  Sigaranı yaktın yine. O her nefesine taptığım bedenini nikotinle buluşturdun yine. Yanıma geldin ve belimi tuttun. Yavaşça dans etmeye başladık. Müzik yoktu ama dans ediyorduk. Kendi müziğimizi biz besteliyorduk, kalp atışlarımız, nefes alış verişlerimiz ve düşüncelerimiz. Ardından sessizce uzandık yatağa. Koydun başını omzuma. O an olmam gereken yerin burası olduğunu anladım. Konuştuk sabaha kadar. Geçmişten, gelecekler, düşüncelerden, sahip olabileceğimiz hayatlardan, olmayı istediğimiz hayatlardan, olduğumuz hayattan... Sonra güneş doğdu ve bir sessizlik oldu. Güneş kalkın dercesine gösterirken kendini sen o isyankar tavırlarınla uykuya daldın omzumda. Bense ...

Bense...

Şarkı bitti. Bense gerçek hayata döndüm. Yatağım düzenli, bozulmamış. Güneş hala doğmamış ve seninle olan hayalim gerçek olmamış. Şimdi tekrar dinleyeceğim şarkıyı, belki bu kez bitmez."


Bazı anlarda yaşıyordum. Geçmiş benim kaçtığım ağaç evimdi aslında. Gelecekten korkup sığınırdım ona. Ve geçmişim,geçmişimiz paramparça haldeydi. Kaybolmuştuk. Ve aylar sonra,hiç tanışmamış gibi tekrar girmişti hayatıma. Nefretimi biliyordu. Hatalıydı. Hatalıydım. Hayaldi. Ve gerçekleşmeyecekti.

Sigarayı kolumda söndürdüm.

"İtiraf etmek gerekirse,benim de zaten hiç gücüm yok. Yüzüm yok hiç, umudum yok . Ama bil ki; farklı bir hayaldi. Işkenceydi bazen, bazen çok güzeldi. Ama anlıyorum sesinden bitmişsin sen de. Ben de bittim. Nokta konmuş, bitmiş en güzel hikayemiz. Biz parçalandık. Şimdi,neden burdasın bilmiyorum. Ama eski güzel günler gelmeyecek. Yolun başında söyledim. Ölümü yaşayacaksın. Ve ben de sana eşlik edeceğim."

Acıyla gülümsedi.

Gülümsedim.

Biz buyduk. Parçalanmış,eski bir kaç sayfa. Ve yanmayı bekliyorduk sabırsızca.


ÖLÜMÜ YAŞAMAKWhere stories live. Discover now