კარზე ზარმა დარეკა....
სამიივეს ყურადღება კარებისკენ იყო მიპყრობილი ,წამით სამივე ალფას გაუელვა თავში იქნებ ჯიმინი ყოფილიყო იმ კარს უკან.
ჯონგუკი დაიქფიცებდა რომ ,ოღონდ ახლა ჯიმინი ყოფილიყო ,და ხმას არ ამოიღებდა არ ეჩხუბებოდა ოღონდაც ახლა ჯიმინი ენახა,იმდენად იყო შეპყრობილი ომეგას ნახვის სურვილით ნორმალურად ვეღარც აზროვნებდა.
კარების გასაღებად იუნგი მივიდა,ალფა ვერც კი იძროდა და კარებს მიშტერებოდა ,უყურებდა იმას რაშიც მის ბოლო იმედს ხედავდა, მას მართლა ქონდა იმედი რომ ამ კარის უკან ჯიმინი იქნებოდა...
თუმცა იმედგაცრუება აი რა განიცადა როდესაც იუნგის ომეგას მაგივრად ვიღაც ბიჭი დახვდა .
კურიერმა წერილი უნგის გადასცა ხელიც მოაწერინა და წავიდა .
-ჯონგუკ წერიალია შენს სახელზე....
იუნგის სიტყვა გუწყდა როცა წერილის მეორე მხარეს გამომგზავნის ვინაობას დახედა ,ახლა კი ნამდვილად იცოდა რომ ამ წერილში ისეთი რაღაც ეწერებოდა რაც მის ეგობარს ნამდვილად არ მოეწონებოდა.
-შენი აზრით ახლა წერილების დრო მაქვს იუნგი?... გაბრაზებული ამოიოხრა ალფამ
-გახსენი და ნახე მნიშვნელოვანია....ეს მგონი ჯიმინისგანააა..
ჯიმინის სახელის გაგებსას სამივე დაიძაბა და ჯონგუკს წუთიც აღარ დაუყოვნებია,ისე გამოგლიჯა წერილი ხელიდან.
ვერ გეტყვით რა იგძნო ჯონგუკმა,თუმცა ალბათ უფრო შიში ,იმის გამო რაც წერილში შეილება ყოფილიყო.
ხელები უკანკალებდა ისე ხსნიდა ,წერილი გახსნაა და კითხვა დაიწყო...
ტკივილი იმედგაცრუება,შოკი სასოწარკვეთა,ბრაზი ოღონდ ვეღარ ხვდებოდა ვის მიმართ გძნობდა ბრაზს ,საკუთარი თავის თუ ჯიმინის მიმართ .
იცოდა რომ ჯიმინს სძულდა და ისეეთივე სიყვარულით არ უყვარდა როგორც მას მაგრამ მაინც სულ ქონდა იმედი ბოლოს და ბოლოსს ისინი მეწყვილები იყვნენ,ახლა კი უბრალოდ ყველაფერი თავზე ჩამოექცა არ იცოდა რა უნდა ექნა...
ხალხო გამარჯობა,ამდენი ხანი არასდროს დავკარგულვარ სორით ,საზღვარგარეთ წავედი ,სამი დღე გზაში ვიყავი მანქანით და ინტერნეტიც არ მქონდა.
რაც შეხება ამ თავს ვიცი პარტარააა მაგრან ვეცდები ღამე კიდე დავდო.
