A Home With You[Ken Suson FANFIC- COMPLETED]

Chapter 32

"Amanda! why would you left me?!",Dad said.

He's in grief,infront of my Mom's bury. He also cried alot habang nakayuko at nakatingin sa bangkay ni Mommy.

Tulala lang ako habang narito kami sa isang rent place kung saan nakaburol si Mommy. The whole place was so full of flowers and condolences.

Maraming mga businessesman and woman ang pumunta sa burol ni Mommy, they're currently talking to my Dad. At pinapatahan ito sa pag iyak. Sa t'wing tinitingnan ko ang paligid mas bumabaon sa isip ko na wala na nga si Mommy. Yung mga naramdaman ko nang mawala si Stell it all went back. Yung pakiramdam na sana hindi ko na maramdaman ngunit 'yon ang nangyari.

Sobrang bigat ng nararamdaman ko wala akong karamay sa mga panahong 'to kaya hindi maiwasang tunulo ng tuloy tuloy ang mga luha ko. I ran hangga't sa makakaya ko palabas ng burol ni Monmy. I can't accept the truth. That she's already gone.

Tumakbo ako hangga't sa madatnan ko ang highway. Lumakad ako ng parang wala sa sarili dahil na 'rin sa pagod at poot.

Papalabas na sana ako ng malaking gate ng village nang may humintong sasakyan at may mga bumaba galing roon. Nakayuko lamang ako at walang pakealam sa pakigid ko.

"A-ali?",tumingala lang ako nang tawagin ako ni Mr. Enriquez. Ka agad kong pinunas ang mga luha ko at lumapit sila sa'kin. Sejun..Mr Enriquez and they're with..Ken

Natigilan ako dahil nakita ko si Ken sa likuran nilang dalawa. I can't believe na makikita ko siya. Parang nag aalala ang nga tingin niya sa'kin kaya uniwas ako ng paningin.

"A-ali!",saad ni Sejun at ka agad siyang pumunta sa kinaroroonan ko.. he hugged me. Napalunok ako ng ilang beses dahil sa ginawa niya. Sa harap pa nilang dalawa.

"Are you okay!?",aniya. "O-Okay lang ako",saad ko pa "Let's go inside!",saad niya pa ngunit hindi ako kumibo "G-gusto kong mapag isa",saad ko pa at tumingin ako kay Ken. He does the same thing.

Sana makarating sakanya ang ibig kong sabihin. That..I need him.

"Let her",saad ni Mr. Enriquez at tuluyan na akong lumakad papalayo sa kanila. Nagtama ang mga paningin namin ni Ken nang madaanan ko ang kinaroroonan niya.

Safe naman dito dahil sa village'to. Wala naman sigurong mangyayaring masama or I'll be thankful kung meron man. Para tuluyan ko nang matakasan ang mga problema ko.

Hanggang sa mapadpad ako sa isang bahay kubo sa may likuran ng guard house. Siguro dito sila nagpapahinga. Presko dito habang nababalot ng kadiliman ang buong paligid. Tanging liwanag lang ng poste ang lumiliwanag sa paligid. I enjoyed this kind of mood,tipong mag isa lang ako at hindi kailangan ng kasama.

I sighed so heavy habang nakatingala sa mga bituin. Nakatungkod ang dalawa kong braso sa haligi ng bahay kubo. I find the brightest star ngunit parang pare pareho lang naman ang mga kinang ng mga bituin. I smiled at the moon,it looks like it's comforting me,for what I feel right now. Nakikita ko sa buwan na 'yon ang ngiti ni Mommy na kailanman hindi ko na makikita pa.

Nanatili ako sa posisyon ko at ilang saglit lang may isang bituin na sobrang kinang. I smiled,i found it. I already found the brightest star

Ken?

Mula pagkatingala ay ka agad nagtama ang paningin naking dalawa. Hindi ko alam pero parang sasabog yung puso ko sa sobrang kaba at saya. Her eyes looks like twinkling and our eyes are still on stick.

I found the brightest star

He suddenly smiled nang makita ako at lumapit sa kinaroroonan ko. He's wearing a jacket na color cream then white t shirt sa loob at naka pants sya. He looks so attractive.