ထပ်ပြီးမှေးမှိန်ရအောင် ကလေး ~

4.6K 234 2
                                    

Unicode ✅

|| HE IS NOT BELONG ||

“အခုမှေးမှိန်နေတဲ့မျက်နှာက ခင်ဗျားဖြစ်နေတယ် ကင်မ်~”

မျက်ခုံးနှစ်ဖက်အား ထိလုမတက်ကပ်နေပြီး အနည်းငယ် မောဟိုက်နေသည့် ထယ်ယောင်းအား ကြည့်ပြီး ဂျောင်ကု ထိုသို့ဆိုလိုက်လေရဲ့။

“ကိုယ်ကဒီထက်ပိုပြီး မှေးမှိန်ချင်တယ် ဆိုရင်ရော”

အနည်းငယ် မှေးမှိန်နေသည့် မျက်ဝန်းအိမ်တွေနှင့်အတူ ခပ်ဩဩ ထွက်ကျလာတဲ့ ထယ်ယောင်း အသံကြောင့် ဂျောင်ကု ခန္ဓာဟာပိုလို့ပင် ပူလောင်လာသလို ထယ်ယောင်းအား ပိုလို့ပင်လိုချင်တက်မက်လာလေ၏။

“ခင်ဗျားဟာလေ ကျွန်တော်ကို ရူးအောင်လုပ်နေသလိုဘဲ”

ဂျောင်ကုထိုသို့ဆိုကာ အိပ်ယာထက် လှဲချလိုက်ပြီး ထယ်ယောင်းအား သူ့ဆီလာဖို့ လှမ်းခေါ်လေရဲ့။ ဒါကြောင့် ထယ်ယောင်းမှာလည်း အလိုက်သတိ ဂျောင်ကု အပေါ်၌ အုပ်မိုးလာလေ၏။

သူ့အပေါ်၌ အုပ်မိုးနေသည့် ထယ်ယောင်းအား ကြည့်ပြီး ဂျောင်ကု ခပ်ထေးထေးပြုံးကာ ထယ်ယောင်း ပစ္စည်းအား လက်ဖြင့် ခပ်ဖွဖွ‌ထိတွေ့ရင် ပွတ်သတ်နေသည်မို့ ထယ်ယောင်း အသက်ရှုနှုန်းတွေ မြန်ဆန်လာပြီး မွေ့ယာထက် ထောက်ထားသည့် လက်နှစ်ဖက်မှာလည်း မွေ့ယာထဲနစ်ဝင်မတက်ပင်။

“ကင်မ်~ ကျွန်တော်ကိုကြည့်”

သူ့မျက်နှာကို ကြည့်ခိုင်းတဲ့ ဂျောင်ကုကြောင့် ထယ်ယောင်း ဂျောင်ကုမျက်နှာအား ငုံ့ကြည့်လေသည်။

ထိုအချိန်၌ ကြွက်သားတွေ အပြည့်ဖြင့် ပြည့်ဖောင်းနေသည့် ပေါင်တံတွေကြားတွေ ထယ်ယောင်းပစ္စည်းအား နေရာယူစေလိုက်သည့် ဂျောကုကြောင့် ထယ်ယောင်း မျက်နှာထက် ချွေးစေ့တွေပြန်လာပြီး ဂျောင်ကုမျက်နှာကိုသာ စိုက်ကြည့်နေလေ၏။

“လှုပ်ရှားပေး ကင်မ်~”

ခပ်တိုးတိုးတောင်းဆိုသံလေးဟာ ထယ်ယောင်းအတွက် အမိန့်တစ်ခုလို ဂျောင်ကု ပေါင်တံတွေ‌ကြားထဲ နေရာယူနေသည့် သူ့ပစ္စည်းအား အနည်းငယ်လှုပ်ရှားပေးလိုက်တော့ ခံစားချက်ဟာ ပြောမပြတက်အောင် မိုက်လွန်းလေရဲ့။

// 𝗧𝗮𝗲𝗸𝗼𝗼𝗸 𝗦𝗵𝗼𝗿𝘁 𝗪𝗮𝗿𝗻𝗶𝗻𝗴 //Where stories live. Discover now