Vertrouwenspersoon

Deel 6.

Het is maandag. Dat betekend kamp. Ik heb weer met Robbie afgesproken om in de aula op elkaar te wachten. Mijn moeder kwam mij om 7:15 wakker maken. Ze is zoals altijd weer bloed chagrijnig, ze is waarschijnlijk vanacht weer weg geweest want je rook gewoon alcohol.

Ik loop naar beneden met al mijn troep voor kamp. "Matthyas je wij gaan je niet ophalen van Ameland dus je zoekt het daar maar uit daar" roept mijn moeder meteen, ik antwoord niet, ik zucht alleen. Ook jaïr komt de woonkamer binnen lopen. Voor t eerst sinds heel veel jaar ga ik zonder een van m'n broertjes op kamp. "Ik ga" zeg ik tegen iedereen die in beneden zit. Jaïr komt naar mij toegelopen. "Matt geloof me dat t goed komt, ook zonder ons kan jij dit en ga jij een leuk kamp hebben. Alsjeblieft ga plezier maken en niet teveel nadenken" zegt hij, "ik zal het proberen" zeg ik met een zwakke glimlach. Daarna loop ik de voordeur uit en ga ik naar school.

Ik ben op school, Robbie nog niet. Het is pas 8:00 en we gaan om 8:15. Hij zal zo wel komen. Door alle spanning en stress voor kamp ben ik behoorlijk misselijk. Ik heb het gevoel alsof ik zometeen over mijn nek ga. Daardoor begin in nogmeer te stressen. Mijn ademhaling loopt op en mijn handen beginnen te trillen. Ik ga op een bankje achter me zitten en probeer mezelf rustig te krijgen, wat niet heel makkelijk gaat.

Ik voel 2 handen op mijn schouders, ik schrik. "Niet schrikken ik ben het" als ik de stem van Robbie hoor ontspan ik. "Gaat het goed?" Ik knik. "Anders moet je t zeggen" "komt goed, hoe gaat het met jou?" "Ook prima" ik knik. "De bus is er trouwens we gaan zo weg" ik Zucht. "Maatje het gaat leuk worden, ik blijf sowieso de hele tijd bij jou, dat beloof ik" "bedankt" zeg ik zachtjes. We lopen naar buiten waar de bus en alle andere kinderen staan te wachten.

"Iedereen instappen" wordt er over de groep heen geroepen. Het is een dubbeldekker bus, met alle 3e groepen gaan we op kamp, dus dat zijn 2 groepen. 3A en 3B. We stappen allemaal in, Robbie en ik gaan boven in de bus zitten. We claimen de achterste rij, waar we met z'n vijven naast elkaar kunnen zitten. Ik ga aan de linker kant naast het raam zitten, Robbie naast mij, daarnaast Roel en dan Milo en Koen naast elkaar. We moeten ongeveer anderhalf uur in de bus, dan zijn we bij de boot en gaan we vanaf de boot met fietsen naar de kampeerboerderij.

Ik zit een beetje met Robbie te praten. We praten oprecht over van alles en nogwat, ik leg mijn hoofd op zijn schouder. Ik ben echt tantoe moe. Ik heb 2 uur geslapen vanacht, door alle stress en spanning die ik had voor kamp kon ik niet slapen. "Ben je moe?" Vraagt Robbie zacht, zachtjes knik ik. "Probeer maar te slapen, ik maak je wel wakker als we bij de boot zijn" "bedankt" zeg ik zachtjes waarna ik mijn ogen sluit. Robbie kriebelt door mijn haren heen waarna ik langzaam weg dompel.

We zitten ondertussen op de boot. Ik lig weer met m'n hoofd op Robbie zijn schouder, als het goed is zijn we bijna op Ameland. Dat betekend dat ik nu echt niet meer naar huis kan. De boot komt in stilstand, we zijn er. Iedereen staat op en loopt de boot af. We gaan allemaal bij de docenten staan die aan het uitleggen zijn dat we moeten wachten op de fietsen en dan twee aan twee naar de plek gaat fietsen.

~

We zijn eindelijk bij de kampeer boerderij. Alle kinderen gingen kloten dus duurde het langer dan verwacht. "Dames en heren, op de deuren staan de namen, dat is dan ook je kamer voor aankomende dagen. Jullie mogen nu jullie spullen daar dumpen en over een uurtje gaan we eten" alle kinderen rennen met al hun spullen naar de kamers. "Zullen wij dan ook maar onze gaan zoeken?" Vraagt Robbie, ik knik. Ik ben nogsteeds kapot gestrest. We lopen naar de kamer, onze kamer zit helemaal achterin in de hoek.

Als we in de kamer zijn laat ik me voorover op het bed vallen. Ik beweeg, praat en reageer niet. Ik wil gewoon naar huis.
Ik voel het matras inzakken en een hand over mijn rug wrijven. "Vertel wat zit mijn maatje dwars?" Vraagt hij lief. Ik haal m'n schouders op. "Maatje je kan gewoon bij mij blijven en ik ga je helpen, beloofd?" Ik knik. Hij opent zijn armen, waar ik al te graag in kruip. Zo enthousiast dat hij achterover op het bed flikkert, met mij bovenop hem. "Ja nee dit ligt erg comfortabel inderdaad" ik lach. Met hem overleef ik dit kamp vast wel.

Er gaat een bel achtig iets. Dat betekend dat we moeten eten, ik heb totaal geen honger door alle stress die ik nogsteeds heb maar ja, ik denk niet dat docenten het goed vinden als ik zeg dat ik niet wil eten. "Kom je?" Vraagt Robbie, ik knik. Hij loopt de kamer uit en ik volg hem naar de plek waar iedereen al aan de tafels zit. We gaan bij Raoul, Koen, Milo en een paar andere zitten. En pakken allemaal iets te eten.

"Iedereen even luisteren ik ga de regels en planning vertellen" wordt er ineens omgeroepen.
"Om 11 uur gaat iedereen naar hun kamer en wordt er stil gedaan, om half 9 is er ontbijt, om half 8 zullen wij jullie wakker maken." Ze leggen verder nog wat uit en daarna mogen we doen wat we willen. Zo besluiten wij met z'n allen naar de kamer van Raoul, Koen en Milo te gaan en daar de kloten.

Rond 22:45 wordt er op de deuren gebonk en gezegt dat iedereen naar hun eigen kamer moet. Robbie en ik poetsen onze tanden en lopen dan naar onze kamer. Als de deur dichtklapt kickt de stress meteen in. Ik zucht. "Maatje laten we ons eerst even onkleden voor bed en dan gaan we kijken ja?" Zegt Robbie lief. Ik knik. Ik hoor hem omkleden, ik volg. Zodra ik omgekleed ben ga ik op mijn bed zitten. Robbie komt naast mij zitten.

Pov Robbie
Ik laat mezelf achterover op het bed vallen en ik open mijn armen, ik moet hem op een of andere manier rustig krijgen zodat hij in slaap valt. "Matthy" zeg ik zachtjes. Hij kijkt op en komt mijn kant op lopen, waarna hij in mijn armen gaat liggen. "Probeer eventjes rustig te ademen maatje" zeg ik wanneer ik opmerk dat hij onrustig ademt.

"Sluit je ogen maar en probeer maar lekker te slapen Matt" zeg ik tegen hem, in de hoop dat hij in slaap valt. Ik ga met mijn hand door zijn blonde haren heen, een aantal keren. Na zo'n 5 tot 10 minuten merk ik dat zijn ademhaling regelmatig is, wat betekent dat hij slaapt.
Ik sluit mijn ogen en val dan ook in slaap.

5/12/2023

Ik ben ziek. Ik en mijn angst voor overgeven zien het beide niet meer zitten.

Ohja en speciaal voor Jill zet ik dit deel nu al online ipv wanneer k m'n andere deel af heb:) ja doei