Vertrouwenspersoon

Deel 7.

Matthyas:
Ik wordt wakker met twee armen om me heen, even schrik ik maar als ik merk dat het Robbie is ontspan ik. Ik heb opzich best lekker geslapen. Mede door Robbie. Ik blijf lekker bij hem liggen, ik wil niet verplaatsen. Want oprecht, dit ligt lekker.

"Wakker worden" wordt er ineens op de gangen geroepen, godver. Dit betekend dat Robbie ook wakker wordt. Aangezien er geen reactie kwam wordt er ook nog eens keihard op de deur geklopt. "Jahaaa" zeg ik geïrriteerd. Ik voel Robbie bewegen, kut heb ik hem wakker gemaakt? "Goeiemorgen" zegt hij zacht met zijn schorre ochtenduren. "goeiemorgen, heb ik je wakker gemaakt?" Vraag ik meteen. Hij schud zijn hoofd, mooizo. "Oke gelukkig" zeg ik opgelucht "hoezo dan?" "Ja docenten gingen op deuren kloppen om te kijken of we wakker waren en toen ging k roepen" "mongooltje, maar nee je hebt me niet wakker gemaakt" "mooizo" zeg ik lachend. "Anyways goeiemorgen" "goeiemorgen, lekker geslapen" zeggen we lachend. "Jahoor, jij?" "Zekers, bedankt nog voor gister" zeg ik "altijd maatje, alles voor jou" zegt hij lief, waarna we elkaar een knuffel geven. "Laten we aankleden" zegt hij, beide lopen we naar onze tassen en pakken we kleding.

Ik pak een shirt met lange bouwen en een korte broek, die ik aan trek. Robbie kijkt mij licht bezorgd aan, aangezien het 21 graden is dus je gewoon in een t-shirt kan lopen. Hij laat het en kleed zichzelf ook om. Als we allebei klaar zijn lopen we naar de ontbijt zaal. Waar we de rest meeten.

"Hey jostiiisss" zegt Koen enthousiast. Allemaal zeggen we iets van 'goeiemorgen' terug. Op alle tafels komt een mand met wat broodjes en beleg te staan waar iedereen wat van pakt, ik twijfel even maar pak dan ook een broodje die ik langzaam opeet.

"Dames en heren even luisteren" wordt er omgeroepen, iedereen kijkt de kant op waar het geschreeuw vandaan kwam. "Vandaag heb je de keuze tussen 2 dingen, of je gaat naar het strand zwemmen, of je gaat naar het bos. Vanavond zal er een spooktocht plaats vinden waar je verplicht bent om mee te doen" Kutzooi. Ik haat spooktochten. Maar dat is een probleem voor vanavond. Ik meng me in het gesprek wat er rond gaat aan de tafel, waarin ik opmaak wat ons groepje wil gaan zwemmen, geweldig, zwemmen met littekens en sneeën op je armen.

"Zullen we allemaal onze spullen pakken en dan zo gaan?" Vraagt Raoul, iedereen knikt en langzaamaan verlaat iedereen de tafel en gaat iedereen naar hun kamers. Zo ook Robbie en ik.

"Zin in?" Vraagt hij, ik schud mijn hoofd. "Nee? Hoezo niet" ja hoe zeg je dit? Hoe zeg je tegen een vriend dat je armen vol zitten met littekens? Niet, denk ik. Ineens is de grond wel heel erg interessant, dat is dan ook het punt waar ik naartoe staar. "Maatje ik snap het al, kom eens hier" zegt Robbie na zo'n minuut. Ik geef hem een knuffel.
~

Aangekomen op het strand beginnen Koen en Robbie enthousiast met uitkleden om het water in te gaan. Ik staar wat onzeker, met m'n handen voor m'n lichaam geslagen, voor me uit. Ik heb hier zo geen zin in.

"Matt ik heb een van mijn shirts meegenomen, je kan die aan doen en dan daarin zwemmen als je wil" wordt er in mijn oor fluistert, door Robbie. Ik draai mijn hoofd in zijn richting en glimlach dankbaar. "Bedankt" zeg ik zachtjes "altijd, moet ik een handdoek voor je houden zodat je kan omkleden of loop je even ergens anders heen?" "Handdoek is oke" hij knikt en draait zich om, even later komt hij terug met een grote, groene handdoek. Hij houd de handdoek voor me en ik verwissel mijn shirt voor een t-shirt. Je ziet een aantal geheelde sneeën en een aantal niet geheelde sneeën, die hopelijk niet te erg opvallen.

"Klaar?" Vraagt hij, ik knik. We lopen samen naar het water toe, waar de rest al aan het kloten is. Ineens zie ik Milo koen onderwater drukken, raoul staat erbij te kijken met een blik van 'help mij' en Robbie en ik gaan stuk. Om raoul en om de actie van Milo. Koen komt half stikkend weer boven water, Raoul helpt hem als een echte vader en lacht daarna ook. "Miel moet ik dood ofzo?" Vraagt Koen lachend, ik hou van deze jongens.

"Laten we weer terug gaan" stelt Raoul voor na een aantal uurtjes. Allemaal stemmen we in. Iedereen kleed zich hier om, Robbie en ik een stukje van de rest af, en lopen daarna rustig terug naar het kamp.

"Dag heren hoe was het?" Vraagt een docent als ze ons aan ziet komen lopen "was gezellig" antwoord Raoul dan. We knikken allemaal wat, hopend dat we snel weg mogen. "Jullie mogen of nu douchen of vanavond na de spooktocht, dat is aan jullie" zegt ze nog voordat ze wegloopt. "Ja doei dat ik nu ga douchen" moppert Koen.
We lachen wat en wachten tot vanavond, waar ik zwaar tegenop kijk.

12/12/2023