SHE'S A PRETENTIOUS BITCH

18

///

Six months have passed…

Six months na simula nung makasal kami ni Diego. And sa six months na yun ay marami ang nagbago sa buhay ko, marami akong kailangan e-adjust. I learned so much about household chores, sa pagluluto. Diego's favorite foods, and his DOES and DON'T.

Kadarating ko lang sa opisina ko nang makasalubong ko si Dina. I am still working, but I need to get home before 7pm. Maaga din minsan umuwi si Diego, para sabay kaming mag hapunan. Wala kasi kaming kasama sa bahay, kami lang dalawa. Ako kasi nagluluto kapag hindi ako pagud.

“Morning, Bes.” salubong niya sa akin. “Nasa loob na Ang nga files n kailangan mong pirmahan,” aniya.

“Okay, thank you.” tugon ko naman. Bumalik na siya sa kanyang pwesto, at ako naman ay nag timpla na muna ng kape.

Matapos kong mag pirma ng mga files ay tinawag ko si Dina. I feel like I want to eat apple pizza today. With a lot of cheese.

“Yes, ma'am.” natatawang salita niya.

“Bumili ka nga apple pizza with lot of cheese, and pineapple,” walang gana kung salita. Namilog naman ang mata niya sa sinabi ko at agad na lumabas ng opisina.

Inaantok na naman ako. It's been a week since I felt this. Palaging inaantok kapag nandito ako sa opisina, pero pag nasa bahay naman ay wala naman normal lang. Iwan ko nga ba kung bakit ko to nararamdaman. Nakakainis pa minsan.

Humiga muna ako sa couch, habang naghihintay kay Dina. Inaantok na talaga ako, makatulog na nga lang. Wala naman nang pipirmahan eh. Dahan-dahan naman na sinakop ng kadiliman ang paligid ko, at wala na din akong marinig na ingay. Kailan kaya darating si Dina? Ano kaya ang ginawa ni Diego ngayon?

“Kanina pa po siya natutulog, sir.” boses iyun ni Dina. Sino kausap niya?

“Madalas ba siyang natutulog sa opisina niya?” boses ng lalaki. Sino yun?

“Yes,sir. I think it's been a week,” tugon naman ni Dina sa kausap.

Ang bigat na tuloy ng pakiramdam ko, parang gusto ko ng umuwi. I want Diego right now. I suddenly felt uncomfortable.

“Babe?”  I felt someone caressing my face. It feels so comforting. “Gising na, nandito na ako.” salita pa niya.

I tried to open my eyes, pero ang bigat talaga ng mata ko. Is it Diego? Nasa trabaho siya ngayon eh.

“Baby, kainin ko na lang tong pizza mo ah.” bigla akong nabuhayan ng dugo ng sabihin niya iyun.

I immediately open my eyes, at mapungay pa ang mata na tiningnan siya. Diego is really here. “Kanina ka pa ba?” agad na tanong ko.

“Not actually, Dina called kaya agad na akong umalis ng opisina upang puntahan ka. Dina said that you're feeling down, sleepy, lately so I want to make sure that you're fine.” mahabang wika nito.

Oo nga napapansin ko din ang pagbabago ng aking mood. Nagiging matampuhin, mainitin ng ulo, pati sa pagkain ay mapili na rin. At isang buwan na din akong delay. Gulat akong tumingin kay Diego na may ngiti sa mukha niya. Masaya ba siya? Hindi ako namamalikmata right?

“Baby?” sambit ni Diego sa akin at hinawakan ang kamay ko. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin niya, pero parang na-predict ko na.

“Let’s see a doctor,” he said. I nodded.

Agad naman kaming umalis ng kumpanya at dumeretso na sa hospital. Buntis nga ba ako? What if may sakit ako? Kaya ako nararamdaman ng ganito? Ayaw kong mag isip ng kung ano, bigla tuloy akong natakot.

“Ano ba ang iniisip mo at mukhang hindi ka mapakali?” tanong ni Diego ng mapansin akong balisa.

“Kinakabahan ako, babe. What if may sakit ako?” bigla ko na lang na sabi. Natawa naman siya sa sinabi ko at hinawakan ang kamay ko.

“Sabihin mo yan kung makapag check-up na tayo,okay? So for now, think positive.” Nakangiting wika niya. Tumango na lang ako, at ngumuso, nagugutom na naman ako.

“Bilhin mo ako mamaya ng pizza ah, yung maraming pineapple,” I said and pouted. Napa aray naman ako ng bigla niyang pisilin ang ilong ko.

“Cute mo talaga, sana mag-mana sayo ang baby natin no?” biglang tumulo ang luha sa mga mata ko dahil sa sinabi niya. “What? Why? Are you okay?” nataranta niyang hininto ang sasakyan sa gilid.

Hindi ko na tuloy na pigilan ang sarili at umiyak na ng umiyak. “Magkaka-baby na ba tayo, babe?” parang bata kong tanong.

“I hope so, babe. I was waiting for it,” nakangiti na naman niyang salita. At kiniss ako sa noo.

“Talaga?! Hindi ka against na magpa-baby tayo? I remember what you said! You said that you are not ready yet, that's why I used birth control.” umiiyak ko pa ring salita. Hinagid hagod niya ang likuran ko upang makalmahin ako.

“Sorry, if I said that. I want to have a baby, a literal one. A baby!” I hugged him, and smelled his scent. Natawa naman siya dahil nakakakiliti daw. “Stop it, babe.” pag-pigil niya sa akin at hinawakan ang kamay ko.

“I hope na mag-mana si baby sayo, babe.” ani ko at tumingin kay Diego.

“Sa ating dalawa!” tugon naman niya.

Dumating na din kami sa hospital. Kinakabahan na naman ako. Hindi kasi ako sanay na pumasok s hospital eh, at sa katunayan nga second time ko pa lang today na makapasok sa hospital. Mahigpit kong hinawakan ang kamay ni Diego, at panay naman ang tingin ng mga tao sa hallway. Nakilala ba nila na si Diego Solise ang nasa harapan nila ngayon?

“Good afternoon, Mr.Solise. How may we help you, sir?” salubong ng isang nurse sa amin.

“A check up, for my wife.” Diego said, and looked at me.

“Ah, yes, po ma'am. What kind of check up po ba, sir?” Tanong nito. Ang dami ng tanong, nakakairita.

“I want to check up, if my wife is pregnant?” he calmly said.

“Okay,sir. Mrs. Solise, this way po. Doctora Patricia is inside ma'am, pwede na po kayong pumasok.” salita ng nurse at agad na din itong umalis matapos niya kaming ma cater

Pumasok na kami loob ng room, at walang ibang tao sa loob kundi ang Doctora lang.
“Yes,Mr. Solise, it's you.” nakangiting wika ng doctora at nakipag shake hands pa, at sabay beso beso.

Asus! May beso pa, nag shake hands na nga eh! Kairita!

“This is my wife, Caroline Frowline Solise,” agad na pagpapakilala ni Diego sa akin.

“Hi,Mrs. Solise, so nice meeting you. Finally, we met.” She said, and we shook hands. But I feel something is not right with her.

“Nice to meet you, doc.” I said.

“So, I have a few questions here. Just fill out first, before we do the ultrasound,” she said and handed me a paper.

Matapos kong e fill out lahat ay pinahiga na niya ako. May kinuha siyang jell and put it in my belly. Ang lamig!

“Are you ready, soon to be mom and dad?” nakangising tanong ni doc sa amin.

“I am nervous,” tugon naman ni Diego. Ako naman ay hindi maintindihan ang nararamdaman. Na e-excite n parang ewan.

She put something in my belly, at inilipat-lipat niya ang posisyon ito. A loud sound of a heartbeat appeared. Biglang tumulo ang luha ko.

“See? Have you seen it, daddy and mommy? It's a healthy baby,” Doc said.

Tinuro niya sa amin ang napaka-liit na bagay. Ang baby ko. Ang baby namin ni Diego.

“Congratulations,” she said.