part-4 (ရှယ်အမ်းတဲ့ဒယ်ဒီဝိုင်)

3.3K 56 0
                                    

"အကိုလေးဝိုင် ဆရာလာပြီ"

အပိုင်း၄အားစာဥ၏အသံမှစတင်သည်။စာဥအသံ ဝိုင်ကြားသည်နှင့် ဆရာအားလှည့်၍ပြုံးပြပြီး ဆရာဆီသို့သွားခဲ့သည်။

"မင်းအတွေ့ရတာတောင်ကြာပြီ တော်တော်ချောလာတာဘဲ"

"ဒါနဲ့မင်းဖြစ်တာလား"

ပါမောက္ခနှင့်ဝိုင်သည် အတော်ရင်းနီးလှသည်။ငယ်ပေါင်းဆိုလည်းမမှား အလုပ်တွေမတူညီသဖြင့်အနေဝေးသွားသဖြင့် မိတ်ဆွေအနေဖြင့်သာခင်မင်ကြသည်။တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်လည်းရိုသေကြသည်။

ဝိုင်သည် ပါမောက္ခအား ဆရာဟုသာသုံး၍ လေးစားသည်။ဆရာသည်လည်း ငယ်ပေါင်းဖြစ်တာကြောင့် ဝိုင်၏စိတ်နေအကျင့်အား ခေါင်းအစခြေအဆုံးသိသည်။ဝိုင်ရီးစားထားတာမှအစ လီးအရှည်နှင့်ဘယ်လိုထန်ကြောင်းအထိသိသည်။

"မဟုတ်ဘူးဆရာ ကျွန်တော့်ယောက်ျား"

"ဟမ်"

"စာဥဆရာ့ကို ရသော့်အခန်းခေါ်သွားပေးလိုက် ငါ့ကုမ္ပဏီကိစ္စလေးရှိသေးလို့"

စာဥခေါ်သွားမည်ကြံတုန်း ဆရာ၏တီးတိုးပြောသံလေးတစ်ခုကြောင့် ဝိုင်ရှက်တက်တက်ခံစားမိသွားသည်။

"မင်းသူနဲ့လိုးပြီးသွားပြီပေါ့"

စာဥသည်ကြောင်တောင်တောင်ဖြင့် ထိုတီးတိုးသံအားမကြား။

"ကြွဆရာ"

"အိမ်ကြီးကကြီးလိုက်တာ"

မော်ဒန်စတိုင်ဖြစ်သောကြောင့် ခြံကြီးလည်းအပါအဝင်ဖြစ်သည်။အိမ်သည်လည်း ရေပန်းစားစတိုင်ကိုမှ ၅ထပ်ဖြင့်ဆောက်ထားသောကြောင့် ဆရာ၏စိတ်တွင် နန်းတော်ကြီးအလားပဲ။

ကျွီ......

"ဆရာဝင်ပါရှင့်"

ဆရာမြင်သောစပယ်ရှယ်အခန်းတွင် ပထမဆုံးတံခါးဖွင့်သည်နှင့် မှန်အပြည့်မျက်နှာ​​ပြင်ရှိသာပြတင်းပေါက် ရှူခင်းမှာလည်းညနေ နေဝင်ချိန်နေကိုစီးကြိုနေသည်။လိုက်ကာတစ်စုံလည်းရှိသဖြင့် မှန်မရှိသဖွယ် ကြည်လင်ရှင်းသန့်နေသည်။

အခန်းအတွင်းအမှိုက်တစ်စမရှိ။အဲကွန်းမှာလည်း ၁၆ဖွင့်ထားသဖြင့်အေးစက်နေသည်။အလင်းဖောက်မှုသည်လည်း သိပ်မရှိသောကြောင့် အေးအေးလူလူရှိသည်။

MY STRANGER DADDYTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang