part-8 (ဆောင့်လိုးတက်တဲ့ဒယ်ဒီ)

1.8K 18 0
                                    

မှောက်နက်၍မီးအပြာရောင်LEDကိုသာထွန်းညှိထားပြီး အခန်းထဲတွင်လည်း အေးစက်နေသောလေတွေသာရှိသည်။ထို့အပြင် ဆွဲဆောင်မှုပြင်းသော နှင်းဆီနက်အနံရေမွှေးကိုလည်းဖြန်ထားသည်။

နှင်းဆီနက်ရေမွှေးသည် ရူရှိုက်မိတိုင်း ယောက်ျားဆန်သောကိုယ်သင်းအနံကဲ့သို့ချွေးနံ နည်းနည်းဖြင့်ပါရောနေသည်။

ရသော်ရုပ်ရှင်ပြီးသည်နှင့် သူ့အခန်းသို့တန်းပြန်လာသည်။ရသော်မေ့နေသည့်နှစ်ချက်ရှိသည်။တစ်ချက်သည် မအိပ်နေရန်နှင့် နောက်တစ်ချက်သည် ဖင်ရေဆေးထားရန်ဖြစ်သည်။ထိုဒုတိယအချက်ကိုမေ့နေပြီးအိပ်ချင်မူးတူးဖြင့်အခန်းထဲသာဝင်သွားခဲ့သည်။

တံခါးဖွင့်ရာမှထိုရနံစူးနေအောင်ရသည်။ဘာလို့ပါလိမ့်။

လူတစ်ယောက်သည် တံခါးဘေးမှထွက်လာကာ မျက်လုံးနှင့်ပါးစပ်ကိုပိတ်လိုက်ကာ ထိုလူသည် ရသော့်အခန်း၏ဗီရိုအနောက်မှ လှို့ဝှက်အခန်းအတွင်းသို့ခေါ်သွားခဲ့သည်။ရသော်အော်ဖို့ကြိုးစားခဲ့သည် ဒါပေမဲ့သူအချိန်မရလိုက် လူဝင်ပြီးသည်နှင့်ထိဗီရိုသည် အော်တိုပိတ်သွားသည်။

အခန်းအတွင်း၌ မီးမရှိ။

မှောင်မဲနေ၍ လူဘယ်သူမှန်းမသိ။

တစ်ခုရသော်သိတာက သူကဝိုင်မဟုတ်ဘူး။အရမ်းကြမ်းတမ်းနေတယ်။

"လွှတ် ဟေ့လူလွှတ်စမ်း ခများဘယ်သူလဲ"

"ဗန်မဟုတ်ဘူးလား"

"အကို"

"ရသော်လား"

စက်ဝိုင်းလည်နေကာ

"မင်းဘယ်သူလဲဆိုတာအရေးမကြီးဘူးဒါပေမဲ့မင်းကဘယ်သူလဲ"

"ရသော်"

"ညီလေး"

လှို့ဝှက်တံခါးအားဖွင့်ပြီးလျှပ်စစ်မီးအားဖွင့်လိုက်ချိန်တွင် ထိုလူကလည်းအင်္ကျီကျွတ် ရသော်လည်း အင်္ကျီပြဲနေကာ

သူ့လနှင့်ချီ၍မတွေ့ရသော အကိုအားထူးခြားစွာမြင်တွေ့ရပြီး သူတို့၏အနောက်ကျောဘက်တွင်လည်း ကုတင်ပေါ်မှလူတစ်ယောက်ရှိနေတာကို သတိမထားမခဲ့ပါ။

MY STRANGER DADDYWhere stories live. Discover now