Yanlış ANLAma! - Dramione - One Shot

Şeker Koması

Merhabalar! Yine içine sevgimi kattığım bir Dramione one-shot paylaşmak istiyorum. Bu bölüm @@birsensuu ya ithaf edildi. 

Asıl metni bozmuyorum, sadece kendime uyarlıyorum diyebilirim. Orijinal hikayeyi bu linkte bulabilirsiniz: https://www.fanfiction.net/s/10646829/1/Sweets-and-Sleeplessness 

***

Draco, şekere karşı zaafının bir gün başına iş açacağını biliyordu. Ama böyle olmasını beklemezdi. küçük mavi kutunun etiketini küfrederek okudu, sakinleşmeyi deneyerek tekrar okudu ve yine küfretti. 

Önerilen dozdan fazlasını kullanmayın. 

4 saat ya da daha fazla devam eden ereksiyon halinde, derhal tıbbi destek alın. 

Weasley Büyücü Şakaları Firmasının ürünüdür. 

"Kahretsin! Willy!" Oğlunun ev cini gürültülü bir pop sesiyle çalışma odasında belirdikten sonra, Malfoy aile reisinin yüzündeki ifadeyi görür görmez ciyaklayarak odadan kayboldu. 

"Lanet olsun!" O cini öldürecekti. Ve oğlunu da. Bu sıralamaya uymasına gerek yoktu, eline önce hangisi geçerse onu öldürecekti. Homurdanarak çalışma masasının altına uzanıp, pantolonundan dışarı çıkmaya çalışan sertliği düzeltmeye uğraştı. Weasleyler ve akıllara ziyan ürünlerine de lanet olsun. O şaka dükkanını hangileri işletiyordu ki? Neyse, fark etmezdi, görür görmez o kızıl kafaları da öldürecekti. Ev cinini de.. Ve oğlunu da. 

***

İki buçuk saattir buzlu suyla doldurduğu küvetin içinde tıp kitapları okuyordu. Elindeki üçüncü ciltti ve ilk ikisinde olduğu gibi bunda da işe yarar bir şey yoktu. Yavaş yavaş 'tıbbi destek alma' fikri zihnine sızıyordu ama eğer böyle bir şeye kalkışırsa kahrolurdu. Malfoy ismi asla böyle bir skandala karışmamalıydı. Zaten ereksiyon yüzünden ölündüğü nerde görülmüştü ki? Elindeki son kitabı da fırlatıp banyodan çıktı. Her hareketiyle bacaklarının arasındaki sertliğin verdiği rahatsızlık artıyordu. 'Uyumalıyım' diye düşündü, 'Belki uyandığımda bitmiş olur.' Öyle olması gerekiyordu. Öyle olmalıydı.

***

Öyle olmadı. Lanet şey, hala aynı şekilde duruyordu! Baş ucundaki konsoldan ağrı kesiciyi alıp bir dikişte içti. İnleyerek, gerisin geri yastıkların üzerine devrildi, bedeninin alt kısmını mümkün olduğunca az hareket ettirerek. Aklına gelen her şeyi denemişti; soğuk duş, uyuşturucu kremler, ağrı kesiciler, hatta ergenlik yıllarındaki gibi mastürbasyon yapmak. Hiçbiri işe yaramamıştı. Bir daha asla şekerleme yemeyecekti, Weasley ürünü olsun-olmasın. Gözleri saate ilişti, on bir buçuktu. Bu da... Paketin üstündeki uyarıda dört saat diyordu, lanet olsun, ilk belirtilerin üzerinden beş saat geçmiş demekti.

Kasıklarında güçlü bir karıncalanma baş gösterince, ufaktan paniklemeye başladı. Keşke kendi aile hekimlerinin olduğu günlerde olsaydı, bu rezilliği kimseye duyurmadan halledebilirdi. Şimdi St. Mungo'ya gitmek zorundaydı. Güçlükle yataktan kalktı, sağa sola yalpalayarak odayı geçip şömineye girmeden önce üzerine bir pelerin almayı son anda akıl etti. 

***

St Mungo'nun lobisinin oldukça boş olması rahatlatıcıydı. Dikkatli adımlarla resepsiyona gidip, deskin arkasındaki mor saçlı hoşgeldin cadısına seslendi. Ancak cadı varlığını fark etmemişti bile, kadının dikkatini okuduğu Witch Weekly'den kendine çekmek için derin bir nefes alıp "Ehem, ehem" diye öksürdü. 

Cadı dergiyi kapatıp sakızını çiğnemeye devam ederek kulağının arkasında duran tüy kalemi eline aldı. 

"İsim?" diye sordu, o kadar ilgisizdi ki, Dev Mürekkepbalığı ile konuşmayı tercih eder gibi bir hali vardı.