(Lost Senoritas Book 1)
Noelle Madrid ran away from her controlling mother to get away from an arranged marriage. Sa pagtakas niya ay dinala siya ng tadhana sa malayong isla ng El Nido. Sa lugar na iyon ay naranasan niya kung ano ang tunay na kahulu...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
7
More Than
Tahimik kaming bumalik ni Lukas sa bahay. Tension still radiated in him while I can't still grasp whatever I am feeling now. Everything was too fast for me. The past few weeks have changed my life and threw me in a rollercoaster of emotions. Hindi ko na alam kung anong nangyayari, basta ang alam ko ngayon, ay unti unti ko nang naiwawala ang sarili ko sa dagat ng nararamdaman ko.
Noong pumarada ang tricycle sa tapat ng bahay nila Lukas ay agad akong bumaba, hindi na siya hinintay. Nakakailang hakbang pa lamang ako noong naramdaman ko ang kamay niya sa aking siko. Tumikhim siya bago ako pinaharap sa kanya. His head was dipped low as the long curls of his hair masked his eyes.
"Bakit nagsinungaling ka sa mga kaibigan mo? Bakit sinabi mong katulong ako?" mahinahon kong sabi. Lukas bit his lip and he looked at me. His eyes were begging me to stop my questions but I just couldn't. It bothers me that he wants to hide me from everyone that is close to him.
"Noelle..."
"Lukas, sabihin mo kasi sa akin yung totoo? Hindi yung bibiglain mo ako, katulad na lang kanina. May problema ba sa akin?" My voice shook with my words. Pinuno ko ng hangin ang dibdib ko para mapigilan ang luha na nagbabadyang tumulo. My heart throbbed painfully as I wait for the painful lash of his words.
Kinahihiya niya ba ako? Ayaw niya ba sa akin? May mali ba ako?
Ang daming tanong na pabalik balik sa utak ko. I braced myself for whatever disappointment his words will bring upon me. Sanay na akong hindi nagiging sapat para sa mga taong mahalaga sa akin. Lukas is no different.
I thought my newly found friendship with him would turn the tides around but I was wrong. Oo, at hindi na siya galit sa akin pero may nakikita pa rin siyang mali sa pagkatao ko kaya mas gusto niyang ilihim ang totoong ako.
Tiningnan niya ang bintana ng kanilang bahay. Nakasindi pa ang ilaw at maingay ang palabas na pinapanood ni Lola Esmeng sa TV. Bumuntong hininga si Lukas at lumapit sa akin. Kinuha niya ang aking kamay at inakay ako papunta sa dalampasigan.
Malamig ang ihip ng hangin at nililipad noon ang aking buhok. Madilim na at ang tanging liwanag na mayroon kami ay nanggagaling sa buwan. Umupo ako sa batuhan roon habang si Lukas ay nanatiling nakatayo sa gilid ko. Ilang sandaling walang nagsasalita sa amin noong basagin ni Lukas ang katahimikan.
"Hindi ba't sinabi ko sayo na ayaw ko sa mga mayayaman?" aniya. Nilingon ko siya at tumango. Mas lalong bumigat ang dibdib ko habang unti unti siyang nagpapaliwanag.
A part of me wants him to like me. I just want it so bad. My heart throbs so painfully whenever I think of him, being disgusted with me. Kahit na gaano kasama ang pakikitungo niya sa akin noon ay binabalewala ko. The moment he saved me before, something inside me has changed. I just want him to like me.
