Switched

10

10

Isla Del Mar

Wala sa sariling naglakad lakad ako sa dalampasigan habang hinihintay ang papalubog na araw. The setting sun somehow reminds me of my impending departure here. Hindi ko alam kung bakit madamot ang mundo at palagi ka nitong sinasaktan. Bakit bibigyan ka ng isang bagay na gustong gusto mong panghawakan para bawiin lamang sa huli? Bakit ka bibigyan ng tapang para lumaban kung alam mong wala kang pagkakataong manalo?

I found life and love in this place and I am scared that I have to let it go now. Sa lugar na ito ay simple lamang akong babae. I don't have to be the heiress of a falling empire, looking desperately for a rich man to save our business.

Hindi ko maintindihan si Mama. Hindi ko makita ang rason niya, kung bakit hindi niya kayang bitawan ang yaman naming. We won't go rat poor if Madrid Aviation falls, I know we won't. My father have foreseen this event happening before, kaya alam kong may trust funds akong nakatabi. That would last us for long. Maari naman akong magtrabaho o kaya ay magtayo ng panibagong business. Surely, our lives won't be the same as before. The luxury, the glitter, and the fame will fade but atleast, its better that selling off your only daughter for wealth.

Umakyat ako sa rock formation para mas makakuha ng magandang view ng araw. Malakas na ang ihip ng hangin at nagbabago na ang kulay ng langit. Mula sa matingkad na kahel ay unti unti na itong nagiging mapusyaw na lila. Itinaas ko ang aking kamay at hinayaang maramdaman ang hangin sa aking braso.

Narinig ko ang mga hakbang sa dagat kaya nilingon ko ito. Nahigit ko ang hininga ng makita ko si Lukas na parang modelong lumalapit sa akin. His massivity was overwhelming, with strong legs and broad shoulders and a smile that could actually make your heart skip a beat.

Ginulo niya ang buhok niya bago mayabang na ngumisi sa akin. Umikot ang aking mata habang siya ay sumandal na sa rock formation. Ipinatong niya ang kanyang braso sa tuktok ng batuhan, sa ibaba lamang ng aking ulo, bago ako binalingan.

"Mag isa ka yata?"

Napanguso ako at natatawa siyang tinitigan.

"May nakikita ka bang kasama ko, Luke?" I joked. Napatingala na lamang siya at umiling. Biglaan niyang inilapit ang mukha sa akin kaya napasiksik ako sa batuhan. He inched his head a little closer before looking at me intently.

Nahigit ko ang aking pag hinga habang pinapanood siyang nakatitig sa akin. His eyes, now that I got a closer look at it, is blacker than black. Akala ko noong una ay kulay abo iyon pero nagkamali ako. The nightsky would rival his eyes when it comes to its darkness. It was haunting yet mysterious and beautiful.

"Wala,"aniya sabay kindat sa akin. Ngumisi siya at ang maliit na dimple sa kanyang kaliwang pisngi ay bahagyang lumitaw. My heart skipped a beat and an involuntary blush rushed through my cheeks. Kinagat ni Lukas ang kanyang labi at yumuko para titigan ang aking pamumula.

"How could you still be beautiful even when you're shy, huh?" napapaos niyang sabi. Kumunot agad ang aking noo at tumikhim.

"Hindi ako shy!"pagpupumilit ko. Humalakhak lamang siya at dumiretsyo ng tayo. Tahimik kaming dalawa habang pinapanood ang papalubog na araw.

Sa malayong kaliwa naming ay kitang kita na ang mga mangingisda na papalapit sa dalampasigan. May sampung bangka rin iyon at ang mga naghihintay nilang asawa ay nasa buhanginan na para mag abang. Nilingon ko agad si Lukas na nakatingin rin sa mga mangingisda.

"Marunong ka rin bang mangisda?"tanong ko. Itinaas ko ang aking mga binti ng maramdaman ang pagtama ng tubig alat roon.

"Oo. Kapag bakasyon at wala akong pasok, nangingisda ako. Sa umaga ay nagtatrabaho ako sa La Perla tapos sa gabi ay doon ako pumapalaot,"sagot niya. Napanguso ako at tinitigan ang kanyang mukha.