Brave Hearts

Kabanata 25

Kabanata 25

Spiderman...Oh my God! Nakita ko si Spiderman!

"Santisima!" I exclaimed horribly, binaba ang baso. I lowered my head and covered my face with my palms.

"Ay, nahulog!" I heard Atlas' laughter and I gasped loudly, marahang lumakad ng patalikod, takip ang mukha ko.

"Log! Log! Log!" I heard him singing kaya napatalon ako, mabilis na pinaghiwalay ang daliri para makasilip sa pagitan nito at halos mahimatay na ako nang tinataas niya ng marahan ang pants niya habang gumagalaw pa ang balakang.

I caught a glimpse of his Spiderman boxers, I saw the protruding bulge in the middle of it at mas nilakihan ko ang mata at ang gaps ng daliri ko para mas maging malinaw.

Oh my God! I'm no saint! Of course, alam ko kung anong nando'n! It's his...oh my gosh! Nakita ko na rin 'yan sa cadavers!

Sinara niya ang zipper at nagkatinginan kaming dalawa at bigla siyang ngumisi.

"Ay, halimaw!" I gasped and suddenly covered my whole face with my palms again.

"Uy, nakita ng bibi ko!" bigla siyang humagalpak. Nag-init ang pisngi ko at napalunok, muling umatras mula sa harapan niya.

I heard his footsteps and I took another step back, flushing so much, malakas din ang kalabog sa aking dibdib.

"'D-di lang 'yan halimaw, bibi. Nangangain din 'yan! Rawr!" he said and I screamed when I felt his hand on my arms, the back of my knees bumped into something at doon na ako nawalan ng balanse.

Suminghap ako nang maramdamang bumagsak ako sa malambot na kama at may mabigat na napadagan sa akin.

My eyes widen, mabilis kong tinanggal ang palad sa mukha ko at halos mawala na sa ulirat nang makitang nasa ibabaw ko si Atlas at nakatitig.

His black eyes looks peaceful, wala akong marinig habang nakatitig sa kanyang itim na mga mata kung hindi ang malakas na kalabog ng puso ko.

"A-Atlas..." I muttered, bagsak ang kanyang itim na buhok sa noo at namumungay pa ang mga mata habang nakatitig.

He still looks a lot like his young self, only that his features sharpened and matured more and me? I think I'm still the young Amalia who's yearning for him so much...

Nakasuporta ang kanyang siko sa gilid para hindi ako madaganan masyado ng kanyang katawan at nakita ko ang pagtagilid ng ulo niya habang nakatitig sa akin.

"D-don't wake me up..." he suddenly muttered and my forehead creased.

"H-huh?" I asked and I saw him stared at me again, smiling a bit.

"I'm dreaming..." he whispered a bit while staring at me. "H'wag mo akong gisingin, ah? N-nandito ang bibi ko sa panaginip ko..."

Something tugged my chest while listening to his soft voice.

"What do you mean?" I asked softly.

His eyes soften more, mas namungay ang mata niya at inilapit ang mukha sa akin. I shivered when his nose touched mine, pumikit siya at medyo bumilis ang paghinga niya.

"I...can only hold her like this in my dreams." He whispered, the smell of rum and mint from his breath touched my nose.

"W-what?" I whispered, nararamdaman na ang pangingilid ng luha habang pinapakinggan siya.

"K-kasi sa totoong buhay naman...ayaw na niya sa'kin." He said again and opened his eyes to stare at me. "O-oh, bakit ka umiiyak?"

"Uhm..." I cleared my throat, gusto mang hawiin ang luha ay 'di magawa dahil nakatabon sa akin ang katawan niya at hindi ko maiangat ang mga kamay.