Een heel nieuw leven

|| Hoofdstuk 3 ||

Ik kijk op mijn wekker en zie dat het 03:00 is, ik kan al de hele tijd niet slapen. Ik besluit om maar even wat water te gaan drinken. Als ik de gang op loop zie ik dat de lamp op Iza's kamer nog aan is. Ik maak de deur een heel klein beetje open en kijk door een klein spleetje naar binnen. Ik zie dat Iza aan het huilen is en Finn er vermoeid naast zit. 

'Evi?' Hoor ik een huilende meisjesstem opeens zeggen.

Shit, ze heeft me gezien. 

'Wil je er ook even bij komen zitten?' Hoor ik haar dan opeens lief vragen.

Ik knik, en loop de kamer binnen. Volgens mij zit Finn hier wel al een tijdje, want hij heeft wallen tot aan z'n wangen.

'Ik ben bang, Evi.' Zegt Iza zachtjes.

Ik kijk haar lief aan. Ik voel opeens iets aan mijn schouder. Als ik naast me kijk zie ik dat Finn tegen m'n schouder aan het wegvallen is. 

'Iza, vanaf hoelaat zit Finn al hier?' Vraag ik haar op een lieve toon. 

'Hij heeft me naar bed gebracht, maar ik kon niet slapen.' Zegt ze weer huilend.

Finn zit hier dus al bijna 6 uur?! Ja, dan snap ik wel dat je zo vermoeid bent. Hij zakt steeds verder tegen me aan. Ik denk dat ik mijn nacht dus ook in deze kamer moet gaan spenderen. De nacht duurt toch nog maar 3 uurtjes ongeveer. 

'Probeer maar lekker te slapen, Iza. Ik blijf ook wel hier vannacht, oké?' 

Ze knikt en gaat weer liggen. Ik zit niet heel comfortabel, maar overleef het nog wel voor een paar uurtjes. 

Ik schrik wakker. Ik kijk om me heen en zie dat Iza en Finn allebei nog slapen. M'n schouder doet ondertussen al flink pijn. Hij ligt er nog steeds tegenaan. Om eerlijk te zijn, slaapt hij wel erg schattig. Shit, nee dat mag ik niet vinden. 

Het is ondertussen 6:15, ik moet ze dus maar eens wakker maken. Ik probeer door een beetje te bewegen, Finn wakker te krijgen. Na een paar minuutjes proberen, wordt hij langzaam wakker. 

'Evi?' Vraagt hij verbaasd terwijl hij nog half slapend om zich heen kijkt. 

'Ja, ik ging vannacht even naar de badkamer en toen zag ik jou bij Iza zitten. Alleen je zag er nogal moe uit en Iza was aan het huilen, dus toen ben ik erbij komen zitten en ben je tegen me aan in slaap gevallen. Sorry..'

Hij kijkt me lief aan.

'Sorry? Dankjewel, Evi. Zal Iza vast fijn hebben gevonden.' Zegt hij dan.

Wow, Finn is opeens echt aardig? Het enigste nadeel is wel dat ik nu kapot moe ben. Heb letterlijk maar twee uurtjes geslapen, en Finn ook maar drie trouwens.

'Fijn. Ja, ik wilde je niet wakker maken dus ben maar hier gebleven.'

'Nee nee, maakt niet uit joh.' 

Ik ben onderweg naar school als ik May zie fietsen.

'May!' Roep ik hard.

Ze draait zich om en begint vrolijk te zwaaien. Ik geef wat meer gas, en fiets uiteindelijk naast d'r.

'Hee Evi!' Zegt May vrolijk.

We zijn onderweg naar school als ik Melle weer langs zie fietsen. Hij heeft er weer een blauwe plek bij. Hoe krijgt hij toch telkens zo'n grote blauwe plekken op zijn gezicht?

'Evi? Waar zit jij met je hoofd?' Hoor ik May dan opeens zeggen.

'Ben je verliefd op Melle ofzo?'

Ik kijk haar verbaasd aan, en we schieten precies op hetzelfde moment in de lach.