CHAPTER 32

64 14 0
                                    

CHAPTER 32

'Ang pagdating ng aking kinatatakutan'

Maurine's pov

Ansabi ni Mama dadating si Lolo ngayon. Natatakot ako.

"Good morning, Mauwi anjan nga pala ang lolo mo" sabi ni Mama.

"Ma, bakit po nandito si lolo?" Tanong ko.

"Anak, di ba laban mo na bukas? Syempre manonood ang lolo mo" nanlake ang mata ko. Wag please(**)

"Bakit pa po manunood si Lolo diba ayaw nya saken?" Sabi ko. Biglang bumukas ang pinto ng guest room laking gulat ko na makita ko si Lolo.

"Manonood ako dahil pag natalo ka makakalayas kana dito" sabi ni Lolo.

"Papa!, wag naman ho kayong ganyan" sabi ni Mama.

"Aba dapat na manalo yang anak mo, Malyani, kung hindi papalayasin mo sya" sabi ni lolo unti-unti ng tumulo ang luha ko.

"Ganyan lang ho ba ako kaliit sa inyo? Gasing liit ng butil ng kain na kayang tapak-tapakan? Lolo bakit po ba kayo ganyan saken?" Sabi ko walang tigil ang pagbuhos ng luha ko.

"Dahil ikaw ang may kagagawan ng pagkamatay ng lola mo!" Sigaw saken ni Lolo. Pumukit nalang ako may humawak saken at niyakap ako alam kong si Kuya eto.

"Lolo tama na po" sabi ni Kuya.

"Isa kapa! Wala na kayong ginawa kundi ipagtanggol yang ampon na batang yan!!" Lalo akong naiyak.

"Shhh hindi ka ampon wag kang o.a" sabi ni kuya hinampas ko sya tumawa pa ang baliw.

Nagawa nya pang magbiro kahit nasasaktan nako. Sabagay, sana'y na naman ako.

Ansabi ni Ate ihahanid nya nalang raw ako. Kaya pumayag nako wlaa rin naman si Manong eh.

Nasa school ako ngayon hindi ko parin malimutan ung kanina. Sa tuwing maaalala ko yun naiiyak ako. Bigla naman kumulo ang tyan ko. Hayst. Oo nga pala nakalimutan kong mag breakfast. Tss. Hayae okay naman ako.

"Ms. Suarez, ayos ka lang ba? Ang putla mo" sabi ni Coach lumapit si Faith.

"Mau, are you okay?" Tanong ni Faith tumango ako. Hindi ko alam basta nahihilo lang ako. Bumalik ako sa paglalaro pero nakaramdam talaga ako ng hilo.

Chloe's pov

1hr na kaming naglalaro at napapansin kong iba ang timpla ng pakiramdam ni Maurine. Halos nagkatinginan kaming apat. Hindi kaya.....wag. hindi. Hindi mali ang iniisip ko.
Pagkapalo ko ng bola nagulat kami at ang nanunuod ng biglang unti unting bumabagsak si Maurine.

"Mau!!!" Sigaw namin. Una akong lumapit.

"Coach!" Sigaw ni Faith lumapit si Coach at binuhat si Maurine.

"Dadalhin ko siya sa clinic, pakitawagan ng parent nya" sabi ni Coach kaya dali-dali akong tumakbo papuntang locker andun ung cp ko. Ebarg.

Nang makarating ako sa locker dali-dali kong kinontact si Tita Mal. Kinakabahan ako. Ano bang nangyayare kay Maurine. Sobrang worried talaga kami skanaya lalo na ngayon.

"Hello, Deica? Napatawag ka hija?" Sabi ng nasa kabilang linya.

"Tita si Maurine po nawalan ng malay..." hingal kong sabi. Nakakapagod kaya tumakbo!

"What? What happen?" Tanong ni tita.

"Ah tita..kase po kanina po pagkadating nya ang putla nya tapos po after 1hr po dun na po sya nawalan ng malay.." sabi ko sabay hawak sa dibdib. Huh!

"Sige pupunta nako jan" sabi ni Tita sabay patay ng linya. Pumunta na ako sa clinic.

Faith's

"Kaya nawalan ng malay si Ms. Suarez ay hindi siya nagbreakfast..hindi siya kumain. Walang laman ang tyan nya ng pumunta siya dito" sabi ng nurse.

"Wala na po bang ibang dahilan kung bakit sya nawalan ng malay?" Tanong ni Shayne.

"Wala na, hindi lang sya kumain kaya nawalan ng malay.., kaya wala kayong proproblemahin" sabi ng nurse.

"Salamat" sabi ko. Tumango siya at nagbalik sa kanyang table.

"Mauwi?" Napatingin kami sa pinto ng clinic si Tita Mal pala kasama si Ate Maurice.

"Faith!" Sigaw ni ate Maurice 'kapatid ni Maurine'

"Ate Auri" sabi ko sabay yakap rin sakanya. Sumunod naman ay si Trixie, Shayne at Chloe.

"Ma?.." halos mapalingon kami. Umiiyak si Maurine? Bakit.?

"Bakit anak?" Tanong ni Tita Mal sabay yakap sa anak.

"Mama, nasasaktan na po ako ng sobra!" Sabi ni Maurine. Balita ko nanjan ang lolo niya kaya nagkakaganyan na naman sya.

"Anak, bakit?" Tanong ni Tita mal saby haplos sa mukha ng anak.

"Ma, bakit po ayaw saken ng lolo? Ampon lang po ba ako? Bat ganon po?! Mama" tanong ni Maurine.

"No anak hindi ka ampon at love ka naman ng lolo ah" sabi ni Tita mal.

"Hindi nya po ako mahal Mama....kung mahal nya po ako hindi nya po ako sisigawan at pagmamalupitan!" Sigaw nya as in sobrang nasasaktan na sya. Pati tuloy ako naiiyak.

"Maurice, ipagpaalam mo si Maurine sa Coach nya, magpapahinga muna si Mau" sabi ni Tita Mal. Tumayo si Maurine.

"Ate sasama ako, ako mismo ang magpapaalam" sabi ni Mau.

"Sigurado ka?" Tanong ni ate Auri. Tumango si Maurine.

"Sasama narin ako" sabi ni Tita Mal.

Maurice's pov

Omg! Ngayon lang uli ako nakapasyal dito sa school namin! Grabe ang laki ng pinagbago.

"Wahh Si Maurice!!" Sigaw ng mga estudyante. Kumaway sila pero ngiti nalang ang sinukli ko. Inaalalayan ko kase si Maurine.

"Ano pong nangyare kay Maurine?" Tanong ng iba.

"Nawalan ng malay kanina" sabi ko.

.

Maurine's pov

Nakapagpaalam na kami kay Coach at ngayon ay pauwi na kami sayang hindi nako makakpaglaro bukas pa mandin ang laban. Tsaka hindi ko rin nakita si Kean. Maybe he's busy.

Siguro magpapahinga muna ako ngayon, nakakapagod rin.

Nang makauwi kami. Hinandaan ako nina mama ng masarp na pagkain. Sinamahan ako ni Ate sa kwarto para daw hindi ako maboring dito.


"Galingan mo sa laban nyo ah! Kahit hindi ako makakapanood" aniya ngumiti ako.



Gagalingan ko talaga. At ipapakita ko kay lolo khng gaano ako kagaling. Ayaw kong masaktan pa. Ayaw kong masigawan nila. Ayaw ko rin magaalala sina mama.


"Oo naman ate gagalingan ko talaga!" Masayang sambit ko.



Niyakap niya ako ng mahigpit.


"Yan! Yan ang kilala naming Maurine! Palaban!" Napatawa ako.


"Awan sayo ate!" Aniko. Tinawanan niya ako at sabay pisil sa aking pisnge.



"Basta tandaan mo, mahal na mahal ka namin kahit anong mangyare andito lang kami para sayo. Kaya Mau....lagi lang happy ha?? Love ka namin" awww....


"Thank you ate" sambit ko sabay yakap ulit sakanya.



Laging happy^_^



____________________________________________________________

:)

When I Met You | Book 1| [COMPLETED]✓Where stories live. Discover now