I Love You Razvan

CHAPTER 44

CHAPTER 44

ERIN'S POV

We all have those persons in our life.. Their could be the reason of our happiness or they could be the reason of our pain. Worst?  They still have a place in our heart even if they broke it so many fucking times.. You will always feel the pain.

The pain who will slowly kill you..

"Why are you not crying?" napatingala ako ng mabosesan ang nasa harap ko, kusa naman akong napaiwas ng tingin ng makita ang wala nanamang emosyon na mukha niya "Kanina lang umiiyak ka" dagdag niya at naupo sa tabi ko

Matapos kong umalis nalang bigla doon sa detention room ay dinala nalang ako ng mga paa ko sa Garden ng School at namalayan ko nalang ang sariling kong naupo sa ilalim ng malaking puno. "Masyadong maganda ang mga luha ko para lang sayangin sa taong hindi naman makita ang halaga ko" sabi ko saka sumadal sa trunk ng puno

"Tss"

"Ano nga palang ginagawa mo dito?"

"Para samahan ka.. Mas nakakalungkot kapag mag-isa kalang" sabi niya saka sumandal rin sa trunk ng puno at pinagkrus ang mga braso saka pumikit.

"Hindi ba't sinabihan na kita?"

Napamulat naman siya "What?"

"Huwag ka sabi magtatagalog nabubulol ka e, imbes na ma touch ako sa sinabi mo mas feel ko pang tumawa nalang" natatawang sabi ko, binato niya naman ako ng masamang tingin pero hindi siya nagsalita at inis na pumikit nalang ulit. Napangiti naman ako.

Habang nakapikit siya hindi ko maiwasang hindi pagmasdan ang mukha niya. Mayroon siyang makapal na kilay, singkit na mga mata. Napakatangos rin ng ilong niya at ang labi niyang mapula..

Kulang ang salitang napaka gwapo para sakaniya tss

Matapos naming manatili doon ng halos trenta minutos ay inaya ko na siyang bumalik ng room. Hindi naman siya nagsalita at tumayo nalang bigla at inalalayan akong tumayo. Nang makarating kami ng room ay nandoon na teacher namin.

Pinagtaasan kami ng kilay nito "Why are you two late?"

Napatingin naman ako kay Razvan ng siya ang sumagot "I've fallen asleep, any problem with that?" pinanlakihan ko siya ng mata at palihim na kinurot ang tagiliran

Tiningnan niya naman ako ng masama "Why the hell are you pinching me?" kunot noo na sabi niya

Awkward na tumawa nalang ako saka tumingin kay Miss "We're really sorry Miss, hindi na po mauulit hehehe"

"And i'm really sorry for his poor attitude, Miss" naiilang na sabi ko, tumango naman ito saka pinaupo na kami

"My fuckin poor attitude?"

"Ano ba! Tumahimik ka na nga lang!" inis na bulong ko sakaniya muli naman akong tumingin kay Miss na masama nanaman ang tingin saamin. I gave her an apologetic smile saka hinila na ang presidente ng mga itlog sa seat namin

Naramdaman ko ang titig saakin ng buong DSO Officers pati na rin ng mga kaibigan ko pero hindi na ako nag abalang lingunin ang sino man sakanila. Nang makaupo kami sa seat namin ay bahagyang umusog palapit saakin si Kenan. "Saan kayo galing?" bulong niya