🔞Part - 7

15.7K 908 117
                                    

*ကျေးကျွန်*

🍑 Unicode

jiminပြောပြခဲ့သမျှကိုဂါယွန်းကtaehyungကိုအကုန်ပြန်ပြောပြခဲ့တယ်
_
_
_

လက်ရှိကာလ~~

"ဒါ ဒါဆို အမဂါယွန်းကအားလုံးပြောပြခဲ့တာပေါ့"

"ဟုတ်တယ် သူသာမပြောပြရင်မင်းအကြံအစည်တွေအောင်မြင်နေလောက်ပြီ"

ဘာလို့လဲ အမကဘာလို့ဒီလိုလုပ်ရတာလဲ
လွန်ခဲ့တဲ့ရက်တွေကပဲကျွန်တော့်ကိုအသနားဆုံးသောသူဖြစ်ခဲ့တာကို......

ရုံးခန်းထဲကထွက်သွားတော့မယ့်
taehyungကိုလက်ဆွဲလိုက်တဲ့jimin

"ကျွန် ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ်.....
ကျွန်တော်ဦးလေးကိုဘာမှမပြောတော့ပါဖူး
ကျွန်တော့်ကိုခွင့်လွှတ်ပေးပါ ကျွန်တော့်ကိုဘာမှမလုပ်ပါနဲ့နော်"

"ဖယ်စမ်း...ဒယ်ဒီပြန်မှမင်းနဲ့ဆက်ရှင်းမယ်"

တငိုငိုတရီရီနဲ့တောင်းပန်နေတဲ့jiminကိုတွန်းထုတ်ပြီိးဥပက္ခာပြုကာ ရုံးခန်းထဲကထွက်သွားသည် ကျန်ခဲ့တဲ့jiminကြမ်းပြင်ပေါ်တွင်ထိုင်လျက်ရှိုက်ကြီးတငင်ငိုနေသည်

"ဘာလို့ငါ့အပေါ်ဆိုအားလုံးကရက်စက်ကြတာလဲ......ဘာကြောင့်လဲ.......အဟင့်...
အမရယ်လုပ်ရက်တယ် "

____________________
_
_
_
_
_
_
_
_
_
_
_
_
_

မနက်စောစောဧည့်ခန်းထဲတွင်namjoon
စာရွက်စာတမ်းတွေနဲ့အလုပ်ရှုပ်နေသည်
ထိုစဉ်ဧည့်ခန်းထဲ၀င်လာတဲ့jimin

"ဦးလေး မနက်စာအဆင်သင့်ဖြစ်ပြီ"

"တော်ပြီ တော်ပြီ ဦလေးအခုပဲသွားရတော့မယ် နောက်တစ်နာရီဆိုလေယာဉ်စိုက်ပြီ"

namjoonသွားတော့မည်ဆိုတာကြောင့်jiminမျက်နှာမကောင်းပေ

"ဦးလေး နောက်ရက်မှသွားလို့မရဖူးလား"

"မရဖူး ဟိုမှာအလုပ်တွေအများကြီးရှိသေးလို့ဒီနေ့သွားမှရမယ်"

ခနကြာတော့namjoonလေဆိပ်သွားဖို့ကားပေါ်တတ်ချိန် ရောက်လာတဲ့taehyung...

"ဒယ်ဒီ သွားတော့မှာလား"

"ဟုတ်တယ် ဒယ်ဒီအချိန်မရဖူး သွားပြီ
ဟိုရောက်မှဖုန်းဆက်လိုက်မယ်"

ေက်းကြ်န္🔞 (vmin) ကျေးကျွန်🔞Where stories live. Discover now