Duisternis in het westen

hoofdstuk 1

Ik was 14 toen het gebeurde het was midden in de nacht en ik hoorde een wolf huilen. Het donderde en bliksemde maar toch was ik niet bang alsof ik wist wat er ging gebeuren. Plots ging met een luid gekraak de deur open ik hoorde voetstappen in het huis. De voetstappen waren niet van mijn ouders of van mijn broers dat hoorde ik want die van mijn moeder zijn traag en hard, die van mijn vader snel maar ook redelijk zwaar en die van mijn broers waren snel en licht. Deze voetstappen waren echter zwaar maar snel. Ik hoorde de voetstappen richting mijn kamer komen na een minuut niet ademgehaald te hebben kraakte mijn deur zacht. Een onbekende stem zei: " vertrouw me kom met me mee." Dus dat deed ik. Ik ben trouwens Alicia en ik woon in Schotland in een klein dorp. Dit is het jaar 2021 in mijn wereld.

Ok waar was ik..; juist ja.. Na ongeveer een uur lopen vroeg ik aan de vreemde: " wie bent u?" de vreemde antwoorde bruut:" dat moet jij voorlopig niet weten" dus liepen we in stilte terug door na nog een uur begon de zon alweer op te komen plots voelde ik me vermoeid, wat niet gek is als je een halve nacht niet geslapen had. Mijn buikgevoel zei dat dit waarschijnlijk nog veel meer ging gebeuren de komende tijd. Na ongeveer 3 uur lopen kwam Alicia aan bij een klein huisje waar ze eindelijk haar vreemde ontvoerder zag. Het bleek dat het mijn oma was! Mijn oma was de mysterieuze ontvoerder toen ik vroeg waarom antwoorde ze niet en zei ze gewoon: " daar is je slaapkamer voor de komende maanden." "de komende maanden?", vroeg ik verbaast. "ja, je ouders willen dat ik je opleid tot de volgende heks van het duister en licht.", zei ze. Toen snapte ik er niks meer van. Ik wist dat er een heks van duister en licht bestaat want dat is mijn moeder, maar waarom ik de volgende ben? Ik heb helemaal geen krachten. Alhoewel ik kan om de een of andere reden met dieren communiceren vooral met uilen dan en ik heb soms heel vreemde dromen. Maar ik dacht dat iedereen dat kon, niet dus blijkbaar. Ik vind het vreemd maar ja het feit dat je ontvoerd word door je eigen oma is ook nogal raar.

De dagen die volgden moest ik leren omgaan met mijn krachten we begonnen met het gemakkelijkste namelijk het licht beheersen daarvoor moest je al je blije herinneringen bovenhalen wat gemakkelijk was aangezien ik er heel wat heb. Het duister oproepen dat mocht ik niet maar ik moest wel de theorie leren want ik mocht het alleen maar gebruiken in geval van nood aangezien de duivel mij dan zou moeten helpen. Verder moest ik nog alledaagse taken uitvoeren zoals de was doen en het huisje opkuisen. Een maand later kon ik alle huishoudelijke taken doen met hulp van magie zo goed had ik het onder controle toch de goede kant ervan. de slechte kant met duistere magie kon ik in theorie maar niet in praktijk omdat ik het nooit mocht oefenen. Ondertussen verstreken de dagen maar ze gingen steeds trager wat vreemd was want ik leerde elke dag iets nieuw en ik vond het vreselijk boeiend. Ik verveelde me geen moment. Na een aantal dagen leken de dagen wel weken geworden te zijn en de uren dagen en de minuten uren. Toen ik het aan mijn oma vroeg wat er aan de hand was antwoorde ze, ' het zal wel over gaan' maar het ging niet over. Weer wat dagen verder en we kregen post. Ik mocht hem niet lezen maar toen mijn oma de inhoud van de brief las schrok ze en barste ze in tranen uit. Ze riep mij en zei 'kind, je had gelijk er is iets aan de hand namelijk...' verder kwam ze niet want ze barste weer in tranen uit. De volgende morgen voordat mijn oma wakker werd had ik een besluit genomen ik moest en zal die brief lezen. Ik glipte mijn kamertje uit en zag de brief op de keukentafel liggen. Ik stapte er naar toe niet wetende wat me te wachten stond. Toen ik de brief bekeek zag ik dat hij terug verzegeld was. 'oma is slim geweest' mompelde ik in mezelf.

Gelukkig had ik magie maar toen ik het wilde gebruiken stond oma kwaad onder in het portier van haar kamer. 'Alicia' zei ze kwaad.' Ik heb die brief met een reden verzegeld, ik wou weten of je de verleiding zou kunne weerstaan om de brief te openen. Maar nog belangrijker hoe je het zou doen. Voor zulke dingen gebruik je toch geen magie?' Ik was geschrokken maar deed mijn best om het niet te laten merken. Ze wees naar de deur van mijn slaapkamer e ze zei " wacht daar tot ik zeg dat je komen en pak je spullen". Ik ging met mijn hoofd gebogen naar mijn kamer en pakte m'n spullen. Aangezien ik niet zoveel spullen heb was dat snel gebeurd. Niet dat ik geen spullen heb maar ik heb er nooit meegenomen dus heb ik alleen de spullen die oma me gegeven heeft en de kleren die ik de nacht van de ontvoering 4 maanden geleden aanhad toch gek hoe snel de tijd gaat.