အပိုင္း ၂
Zawgyi
အေဖျဖစ္သူ Ryanနဲ႔ေတြ႔ဆံုမႈကေတာ့ မွန္းထားတာထက္ကို ပိုၿပီး ပ်င္းစရာေကာင္းစြာ ၿပီးဆံုးသြားခဲ့သည္။ အေဖတစ္ေယာက္ဆိုတာထက္ ေဘာ္ဒါလာတက္တဲ့ ေက်ာင္းသားကို ဝတ္ေက်တန္းေက် အတိုင္ပင္ခံ ေဆြးေႏြးေပးေနတဲ့ ေက်ာင္းအုပ္တစ္ေယာက္နဲ႔ ပိုတူသည္။
John အတြက္ Ryanကို ပထမဆံုးအေနနဲ႔ ဘယ္လိုစတင္ျမင္ေတြ႕ဖူးခဲ့တာလဲလို႕ေမးရင္ အားကစားမဂၢဇင္း စာမ်က္ႏွာထက္ တင္းနစ္႐ိုက္တံကိုကိုင္လို႔ ရႊင္ရႊင္ျပျပ ျပံဳးရယ္ေနတဲ့ Ryanပံုကို ျမင္ေယာင္လာသည္။ အခုသူ႔ေ႐ွ႕မွာ ျမင္ေနရသလိုပဲ ေရႊအိုေရာင္ ဆံပင္ရယ္၊ ေမႊးရန႔ံ ပ်ံ႕သင္းေနပံုရတဲ့ အဝတ္အစားေတြရယ္၊ အသားညိဳညိဳ၊ ကိုယ္ထည္ေတာင့္ေတာင့္ရယ္၊ လူအမ်ားအေပၚ အထက္စီးဆန္ကာယံုၾကည္မႈအျပည့္႐ွိေနတဲ့ မ်က္ႏွာအစိတ္အပိုင္းေတြႏွင့္ပင္။
ပထမဆံုးအႀကိမ္ အျပင္မွာေတြ႔လိုက္တဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး သူတို႔အခ်င္းခ်င္း တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ရင္းႏီွးဖို႔ရာ လြယ္ကူမေနဘူးဆိုတာ John သိလိုက္သည္။ Ryan အတြက္လည္း ထို႔အတူပင္။ ဘာစကားေျပာရမွန္း မသိတာေၾကာင့္ ေယာင္ယမ္းကာ သူ႔ေမးသူပြတ္လိုက္မိ၏။
" John... ေတာ္ေတာ္ေလး ႀကီးလာၿပီပဲ။ အင္း...... Emily အတြက္ အေဖ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ "
" ႏွစ္သိမ့္ေပးလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ "
" ဆင္ေျခေပးသလိုျဖစ္ေနမလားမသိေပမယ့္ သားေမြးတာကို အေတာ္ေလး ေနာက္က်မွ သိခဲ့ရလို႔ ဘာမွ မလုပ္ေပးႏိုင္ခဲ့တာကို နားလည္ေပးေစခ်င္တယ္။"
" ကြၽန္ေတာ္ နားလည္ပါတယ္။ "
" ဟုတ္ပါျပီ..ကဲ.သားလည္း ခရီးပန္းလာဆိုေတာ့ သြားၿပီးအနားယူေတာ့။ ညစာစားခ်ိန္ ျပန္ေတြ႔ရမွာပဲဟာ။ "
" ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ် "
ပထမဆံုးအႀကိမ္ ေတြ႔ၾကတဲ့ အေဖနဲ႔သားၾကားက စကားပြဲက ထိုမ်ွေလာက္သာ။
စာၾကည့္ခန္းကေန အက်ဥ္းခ်ံဳး စကားေျပာဆိုမႈအၿပီး စိတ္မၾကည္လင္စြာ ထြက္လာတဲ့ John အတြက္ Ryan အေပၚ အေဖတစ္ေယာက္လို ခံစားခ်က္မ်ိဳး ထြက္မလာခဲ့ေပမယ့္ လူသတ္သမား၊ တဏွာရူး၊ လူဆိုးတစ္ေယာက္ပံုေပါက္မေနဘူးဆိုတဲ့ အခ်က္နဲ႔တင္ စိတ္သက္သာရာရမိသည္။ ေဘးကေန ပုခံုးခ်င္းယွဥ္ေလ်ွာက္လာတဲ့ Carter က သူ႔ကို ငံု႔ၾကည့္ကာ
YOU ARE READING
ငရဲတွင်းဝမှ အနမ်းပြင်းရှရှ ငရဲတြင္းဝမွ အနမ္းျပင္း႐ွ႐ွ
RomancePlease read the disclaimer
