*2*

852 128 64
                                    


Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


"Biz ne olacağız peki?" 

"Bu projeye katılabilmek için dönemimi dondurdum ben, bu ne demek oluyor şimdi?" 

Asuman etrafına topladığı ekibinin hiddetlenmesi karşısında gayet sakindi. Neredeyse bir saattir tekrar tekrar uydurduğu nedenleri sıralamış, bir yerde sıkılmış sayılırdı fakat belli etmedi. Teknenin uç kısmındaki yere oturmuş küçük bir halka oluşturmuşlardı. En sert ve geçimsiz duran kişi de Kaptan'dı. Kaptan'ı yumuşatabilse belki diğerlerini daha kolay yola getirebilirdi. 

"Proje sonuna kadar burada kalabilirsiniz. Sponsorum burayı proje sonuna kadar açık tutacağına söz verdi. Maaşlarınız her zamanki gibi ödenmeye devam edecek ve aynı zamanda ben de belirli aralıklarla gelip raporları sizlerle paylaşacağım. Sizi dışarıda bıraktığımı düşünmeyin, projenin başındaki prosedürler geçerli fakat bulmaya çalıştığımız parçalar hassasiyet ve mahremiyet gerektiriyor."

"Demek ki ayarlamaları çoktan hallettin." dedi Kaptan birleştirdiği kollarının üzerinden çatılı kaşlarla kadına bakarken.

"Bana güvenin, öyle olması gerekti. Hepinizin adı projede aynı şekilde geçecek ve zaten," dedikten sonra ekipteki herkesin gözlerinin içine teker teker baktı. "Raporları sizler düzenleyeceksiniz. Konuya hakimiyetinizi de böylece korumuş olacağız." 

Para ve konaklama konusunda sıkıntı yaşamayacağından emin olan ekip üyeleri yavaşça yumuşmaya başlarken Asuman hiç beklemediği bir destekçi buldu kendine. 

"Biraz tatil yapmış oluruz, fena mı?" Kaptan'ın sözleri ortamdaki gerginliği iyice yumuşatırken Asuman hafifçe gülümsedi. Tepkisinden en çok korktuğu kişi şimdi yanındaydı ve bu, bu konudaki kararlılığını daha da pekiştirdi. "Liderimiz araştırmasını yapsın bakalım... Sadece," dedi keskin bir tavırla. "Kalacağın yerde güvende olduğundan emin ol. Projeyi her türlü başarıyla bitireceğimizden eminim. En ufak bir pürüzde bile hemen yanımıza geliyorsun." 

"Anlaştık." diye mırıldandı Asuman. Hayat seyri bir anda öyle bir değişmişti ki ne kadar güvende olup ne kadar güvende olmadığından emin değildi. Emin olduğu nokta hayatında kaçırmaması gereken bir fırsat yakalamıştı. Böyle bonkör sponsorlar her zaman bulunmadığı gibi bulabileceği parçaların kalacağı yerde gizlenmiş olduğundan da neredeyse emindi. Söylediği gibi olmayacağını bilse de ekledi. "En ufak bir pürüzde hemen yanınıza geleceğim." 

Sonrasında ekip birkaç gündelik konudan daha konudan daha konuştuktan sonra dinlenmeye çekilmek üzere eve geri döndüler. Asuman ise odasına girdiğinde ilk iş olarak hemen çantasını aldı. Ekipman dahilindeki birkaç eşyasını aldıktan sonra kimliğini, kendisini uzun süre idare edeceğini düşündüğü kadar bir miktar parayı ve neredeyse tüm kıyafetlerini yanına aldı. İşinin ne kadar uzun süreceği hakkında hiçbir fikri yoktu. Özellikle Müge'nin söylediklerini düşündüğünde stok yapabileceği birçok eşyası aklına geliyordu. Özel çekmecesini açıp çikolatalarıyla şöyle bir bakıştı. Ne kadar korunaklı ve stoklu yaşadıklarını düşündüğünde bunlara erişiminin neredeyse sıfıra ineceğini anladı. 

Alesta Ferro (+18)Where stories live. Discover now