"Mommyသားက သမီးတို႔ကို လူလိုမထင္ေတာ့ဘူး မေန႔ညက မနက္ကဖုန္းဆက္ေျပာတယ္ ေနာက္ခါ
ဒီအိမ္မာ သမီးရွိရင္ ဘာကိစၥေနေန မလာဘူးတဲ့""သူယြက်ား စနက္ပဲေနမာေပါ့ ငါ့သားကို ျခယ္လွယ္ခ်င္သလို ျခယ္လွယ္ေနတာ အရင္တုန္းက သားေလးက ငါမွငါ ငါတခြန္းဆိုပီးတဲ့
ကေလးက ဒီအေကာင္ေရာက္လာမွ
ငါသားကို ငါဘဝႀကီးထဲက ဆြဲထုတ္သြားတာ""ဟုပ႔Mommyရာ ဒါနဲ႔ဘယ္သြားမလို႔လဲ"
"အက္အိမ္ကို ခနသြားမလို႔ ညည္းက
လိုက္လို႔မရေတာ့ မေခၚေတာ့ဘူး""သမီးလိုက္ပို႔မယ္ ကားေပၚကေနပဲ
ေစာင့္ေနမယ္""ေအ့ေအး လာလာ"
အရင္တုန္းက ေခြၽးမကို နိုင္ခဲ့သေလာက္
ဒီေကာင္က်မွ တအိမ္လုံးကို သူလက္ခုပ္ထဲက ေရလိုသေဘာထားေနေတာ့သည္
အရင္ေခြၽးမတုန္းက နိွပ္စက္သလို
အခုသူတိူ႔ခံရတာနဲ႔ တပုံစံထဲဖစ္ေနသည္
ထယ္ေယာင္းက ဘာလဲ ေဆာရွင္းယူနဲ႔
ဘယ္လိုမ်ားပတ္သတ္တာလဲ
.
.
.
.
.
.
."ေမာင္ဖယ္ကြာ"
"ဖယ္ဘူး ဖယ္ဘူး"
"ကေလးလား ေမာင္က"
"အင္းေမာင္က ထယ္ရဲ႕ကေလးေလး"
မီးဖိုေခ်ာင္မာ ထယ္ေယာင္း ဟင္းခ်က္ေနတုန္း အေနာက္ကေန လာခြၽဲတဲ့ ေမာင္ ရုံးပိတ္ရက္ေလး
ၾကည္ႏူးတုန္းရွိေသး ဘဲလ္တီးသံၾကားလို႔ သြားဖြင့္မလို႔
လုပ္တာကို ဖက္ထားတာကို မဖယ္ပဲ
ပူးကပ္ေနပီး အေနာက္ကေန လိုက္လာလို႔ ထိုပုံတိုင္းပဲ တံခါးဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့ ေမာင္ရဲ႕ခ်စ္ေမေမႀကီး ဖစ္ေနသည္ အေရွ႕က ကားကိုလွမ္းၾကည့္ေတာ့
ေမာင္ရဲ႕ညီမက ကားေမာင္းလိုက္ပို႔တယ္ ထင္သည္"ဝင္ပါ"
ေမာင္က သူခါးကလက္ကို ျဖဳတ္မလို႔
လုပ္လို႔ တင္းေနေအာင္း ျပန္ဖက္ခိုင္း
ထားလိုက္သည္ေမာင္က သူကိုေၾကာက္ရသူမလား ထိုအတိုင္းေလးပဲ ဖက္ထားကာ
ပခုံေပၚ ေမးစိတင္ထားလိုက္သည္"သားရယ္ ဘယ္လိုႀကီး ထိုင္ေနတာလဲကြယ္"
"ရပါတယ္ ေမာင္ႀကိဳက္သလို ထိုင္ပါေစ ေမာင္ေက်နပ္ရင္ ရပါတယ္"