ထယ္ေယာင္းေတ်ာက္ ေန႔လည္3နာရီေလာက္က ထမင္းစားပီးေတာ့ ေမာင္ကသူေခ်ာ့သိပ္မယ္
ေျပာလို႔ သူရင္ခြင္ထဲဝင္အိပ္တာ
အခု အိပ္ယာနိုးေတာ့
ေဘးမာေမာင္လဲ မရွိဘူး
ထယ္ေယာင္းလဲ ေရခ်ဳိးခန္းထဲရွာေတာ့
မရွိတာနဲ႔ ေအာက္မာရွိမာပဲဆိုပီး ေရၾကာၾကာေလးဝင္စိမ္လိုက္တယ္
ေမာင္ရွိရင္ ေဘးကေနထိုင္ေစာင့္ေနလို႔
အၾကာႀကီးခ်ဳိးမရေပ သူမရွိတုန္း
စိမ္ရတာမို႔ ၾကာၾကာေလးသာ စိမ္လိုက္သည္
သူေရခ်ဳိးပီးတက္လာေတာ့ ဘီရိုေပၚမာ
အကၤ်ီထုတ္လ်က္ေလးမို႔ ဝတ္လိုက္တယ္ သူေရစိမ္တာ
ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားသည္ထင္ပ့ အခ်ိန္ေတာင္6နာရီခြဲသြားပီး သူေရစိမ္တာ 1နာရီၾကာသြားတယ္
ထယ္ေယာင္းလဲ စဥ္းစားတာရပ္ပီး
သူဖုန္းေလးကိုင္ပီး ေအာက္ဆင္းလာလိုက္တယ္
သူအခန္းျပင္ေရာက္တာနဲ႔ တအိမ္လုံး
ေမွာင္မည္းေနလို႔ ဘာမ်ားဖစ္တာလဲ
ဆိုပီး အခန္းထဲျပန္ၾကည့္ေတာ့ အခန္းတခန္းပဲ လင္းပီးေအာက္ေတာင္
ဘာမွမျမင္ရေတာ့ဘူး
ထယ္ေယာင္းလဲ ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔လန္႔နဲ႔ ဖုန္းမီးေလးဖြင့္ပီး ေျဖးေျဖးခ်င္း
ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းလာလိုက္တယ္
"ေမာင္! ဘယ္မာလဲ ဟင့္ ေမာင္လို႔
ငါေၾကာက္လာပီးေနာ္ Mina
ညီမေလး ေမေမ ဟင့္ အကုန္လုံး
ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ ေမာင္ေရ..."
ထယ္ေယာင္းေအာ္သာေခၚေနတာ
ေတ်ာက္ဆီမွ အသံထြက္မလားလို႔ ေၾကာက္စိတ္ကပိုပီး စိုးမိုးလာေတာ့သည္ ထယ္ေယာင္း
ေၾကာက္စိတ္ေၾကာင့္ က်လာတဲ့ မ်က္ရည္ေတကိုသုတ္ရင္ ေနာက္ဆုံး
ေလွကားတထစ္အလိုကိုဆင္းတာ ေျခေခ်ာ္က်လို႔ မ်က္လုံးစုံမိတ္ကာ
ေအာ္လိုက္ေတာ့သည္
"အားးးးးး ေမာင္!!!"
ထယ္ေယာင္းစိတ္ထင္ ျပဳတ္က်ကာ
ဗိုက္ထဲက ကေလးလဲ ျပတ္က်ပီး
ထင္တာ ဒါေပမဲ့ သူအထင္နဲ႔ လက္ေတြ႕က တျခားစီဖစ္ေနေရာ
တေယာက္ေယာက္က သူကိုထိန္းလိုက္တာပင္
"ဘယ္သူလဲ ေမာင္လား ဟင့္ ေမာင္လား"
သူေျပာတုန္းရွိေသး မီးေတအကုန္ပြင့္လာေတာ့ ထင္တဲ့အတိုင္း ထိန္းတဲ့သူက ေမာင္ဖစ္ေနတယ္
![Love From Hatred(S-1)[Completed]](https://img.wattpad.com/cover/310492000-64-k476092.jpg)