"ေမာင္ ကေလးလဲမဟုဘူး ေျပာေနရတာကြာ ဒီဆန္ျပဳတ္ေလးကိုေတာ့ ကုန္ေအာင္ေသာက္"
"ေမာင္ မေသာက္ခ်င္ေတာ့ဘူး သဲငယ္"
ေမာင္ဖ်ားတပတ္ျပည့္ပီး ေဆးခန္းသြားျပထားရတယ္ အခုလဲဆန္ျပဳတ္တိုက္တာကို ကေလးေတ်ာက္လို ျငင္းေနတာမ်ား
"အက္ဆိုစြပ္ျပဳတ္ေသာက္မလား"
"ေတာ္ပီ"
"ေမာင္ဘာစားခ်င္လဲေျပာ"
"ေမာင္ဘာမွမစားခ်င္ဘူး သဲငယ္"
"ထမင္းစားခ်င္ေနတာလား"
"အင္း ေမာင္ ထမင္းေတာ့စားခ်င္တယ္"
"သဲငယ္ ထမင္းအေပ်ာ့လုပ္ပီး ေကြၽးမယ္ ဟင္းနဲ႔ေတာ့မရဘူးေနာ္
ဆားနည္းနည္းျဖဴးေကြၽးမယ္"
"အင္းအင္း သဲငယ္"
ထယ္ေယာင္း ေအာက္ဆင္းလာပီး
ေမာင္စားဖို႔ ထမင္းအေပ်ာ့ကို စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ခ်က္ေပးပီး အေပၚတက္လာကာ ေမာင္ကိုေကြၽးလိုက္ေတာ့ အက္ၾကမွစားေတာ့တယ္ ေမာင္က
စားပီးတာနဲ႔ ေဆးတိုက္ကာ ျပန္လွဲခိုင္းတာကို မလွဲပဲ ၿခံထဲလမ္းေလ်ွာက္ခ်င္တယ္ဆိုးလို႔
တြဲေခၚလာလိုက္တယ္
"ေမာင္ အဖ်ားကေပ်ာက္ေသးတာ
မဟုဘူး 10မိနစ္ပဲ ပီးရင္ျပန္ဝင္မယ္ေနာ္"
"သဲငယ္ကလဲ ေမာင္အိပ္ရတာ ေညာင္းေနပီး"
"ေနမေကာင္းေသးပါဘူးဆို ထပ္ဖ်ားရင္ သဲငယ္စိတ္ပူပီး ေသရလိမ့္မယ္ ဟင့္"
"ေဟာဗ်ာ ငိုေနျပန္ပါပီး ေမာင့္ရဲ႕သဲငယ္က စိတ္ပူတတ္တာလဲ
လြန္ေရာ မငိုနဲ႔ေတာ့ေနာ္ ေမာင္အထဲဝင္မယ္"
"ဟင့္ ပီးေရာ"
ေမာင္ကိုတြဲပီးအခန္းထဲျပန္ပို႔ကာ ေစာင္းေသခ်ာၿခံဳေပးထားကာ
ေရခ်ဳိးေနလိုက္သည္ ေရခ်ဳိးပီးေတာ့
ေမာင္ေဘးနားဝင္ထိုင္ပီး အဖ်ားစမ္းၾကည့္တာ ကိုယ္ပူေတာ္ေတာ္က်သြားပီး
ေမာင္ကိုဖက္ထားရင္ ေမာင့္ပါးနဲ႔ သူးပါးကို ကပ္ထားကာ ထယ္ေယာင္း
ေက်နပ္မိသည္
"သဲငယ္ ခြၽဲေနပါလား"
"အင္းး ေမာင့္နားကို မကပ္ရတာၾကာပီး
သဲငယ္ေမာင္ရင္ခြင္ႀကီးကို လြမ္းလွပီး"
![Love From Hatred(S-1)[Completed]](https://img.wattpad.com/cover/310492000-64-k476092.jpg)