Psikolog(Tamamlandı)

bölüm3

Her şey çok iyiydi. İlk önce hocalarımız sahneye çıkmış mezun olan öğrencileri tebrik etmişti. Sonra ise öğrenciler çıkmış teşekkür konuşması yapmıştı. Akşama doğru ise kokteyl tarzında bir parti yapılmış dj'ler,şarkıcılar sahne almıştı. Her şey çok güzeldi. Hava artık karalmıştı ama parti devam ediyordu. Dans eden kalabalığın arasında Sibeli arıyordum. Ama bi türlü bulamıyordum. Telefonuma bir bildirim geldi. Hemen çantamdan telefonumu çıkardım. Bu Sibeldi. Bana hemen okulun arkasına gelmemi söylüyordu.
D:Bir sorun mu var tatlım?
S:Hemen Damla buraya gel.
Okulun arkasında gittim ama burada kimse yoktu. Arkamdan birinin geldiğinu hiss ettim. Tam arkamı dönücekken biri beni arkadan yakaladı. Çığlık atmak isteyince ağzımıda kapadı. Burnuma gelen ağır koku nedeniyle gözlerim kapandı.

Olay anı Onur'dan
Sibel isimli şu kızın telefonunu elde etmeyi başarmıştım. Hemen okulun arkasına gidip Damlaya buraya gelmesini söyleyen bi mesaj attım. Sonunda iki yıldır sırılsıklam aşık olduğum bu kıza bu gün kavuşacaktım. Etraf zaten karanlıktı. Üstümü siyah giyimiş ve siyah bi maske takmıştım. Bir yerlere saklanmam gerekti. Ah işte o burdaydı. Güzel kızım bu gün aşırı bi güzeldi. Üstündeki elbise ile çok tatlı aynı zamanda çok çekiciydi. Onu sabaha kadar izleye bilirdim ama hemen planımı hall etmem gerekiyordu. Onu arkadan yakalayıp bayıltarak arabama bindirdim. Damlanın telefonundan Sibele bi mesaj attım.
D:Annem benim için Baküye bi bilet ayarlamış. Geceyle gitmem gerekti. Üzgünüm sizinle vedalaşamadım. Hepinizi seviyorum.
Bu işide hall ettik. Şimdi şu kızın telefonundan yazdığım mesajları silip telefonu ona vermem gerekiyordu. Okulun bahçesine girdiğimde sarışın bi çocuk kenarda durmuş sigara içiyordu. Bu Damlanın sınıf arkadaşı ola bilirdi. Çoğu zaman beraber çıkıyorlardı okuldan. Aslında bu çocuğa çok gıcıktım. Hemen şuracıkta ağzını burnunu kıra bilirdim ama bunu yapmadım ona yakınlaştım.
Onur:Selam dostum bu telefonu buralarda buldum sahibi kim bilmiyorum. Belki sen biliyorsundur.
Dedim telefonu ona uzatarak. Çocuk cevap verdi
-Evet evet biliyorum bu Sibelin dedi.
-O zaman al bakalım benim gitmem gerekiyor dedim.
Telefonu ona uzatarak arabaya binip oradan uzaklaştım.

5 dakika sonra Sibelden.
Etrafa bakınıyordum ne Damlayı ne de telefonumu bulamıyordum. Selim geldi elinde benim telefonumla:
-Al bakalım düşürmüşsün galiba.
-Ahh evet ola bilir. Çok dalgınım şu aralar.
Telefonu açıp tam da Damlayı arayacağım sırada Damladan bi mesaj geldiğini gördüm.
Annem benim için Baküye bi bilet ayarlamış. Geceyle gitmem gerekti. Üzgünüm sizinle vedalaşamadım. Hepinizi çok seviyorum.
Çok garip aslında Damla bizimle vedalaşmadan gitmezdi. Aslında vedalarıda sevmezdi. Belki de bu yüzden gitmişti. Neyse Damlamız da gitti. Çocuklara gittiğini söyledim. Kimse garipsemedi durumu. Aslında klasik Damla. Vedaları ve duygusallığı sevmezdi.

Damladan:
Pencereden yansıyan güneş ışığıyla gözlerimi yavaş yavaş açtım. Etrafıma baktığımda buranın benim odam olmadığını anlamam bir kaç saniyemi aldı. Burası kocaman siyah ve gri tonlarında dekore edilmiş bir yatak odasıydı. Çok güzeldi burası. Aman tanrım ne saçmalıyorum ben. Hemen kalkıp kapıya doğru gittim. Kapı kilitliydi. Bir kaç kes vurup birilerini çağırdım. Kimse yoktu. Hemen yatağa oturup dün gece olanları düşündüm. En son biri beni bayıltmıştı. Evet evet kaçırılmıştım. Bariz belliydi. Tabi panik yapmadım. Sonuçta onca yıl psikolojiyi boşuna okumadık. Sakin ve kendimden emin bir tavırla yatakta oturarak beklemeye başladım. Bir kaç dakika sonra kapının açılma sesini duydum gözlerimi o yöne doğru çevirdim. İçeriye giren 190 boylarında iri yarı kaslı bi adamdı. Uzun saçı ve sakalı da vardı. Tabii yakışıklıydıda. Ne saçmalıyorum ya ben. Hemen ayağa kalktım. Ama sonra panik ve korkmuş görünmemek için yeniden yerime oturup sakin kalmaya başladım
-Oo hanım efendi kalkmış bakıyorum. Elinde bi tepsi yemekle sırıtarak bana bakıyordu.
-Siz kimsiniz? Benden ne istiyorsunuz?
Elindeki tepsiyi oda daki masaya bırakarak bana döndü bana yaklaşınca bende ayağa kalktım. Aramızda bir iki adımlık mesafe kalınca durdu. Konuşmaya başladı.
-Bak güzelim.Sana zarar vermek gibi bir düşüncem yok. Senden her hangi bi şey de istemiyorum.
-Peki neden beni kaçırdın?
Sözümü kesme dedi bağırarak. O an biraz korkup sustum ve onu dinlemeye devam ettim.
-Bak Damla 2yıldır. Tam 2 yıldır her hafta seni izliyorum. 2yılda nasıl biri olduğunu ailenin kim olduğu nerde yaşadığın neler yaptığın hakkında her şeyi öğrendim. 2yıldır senden köpek gibi hoşlanıyordum. Ama mezun olmanı sabırla bekledim. Seni okulundan ve arkadaşlarından ayıramazdım. Ama sonunda artık benimsin
Ne saçmalıyordu bu adam?

Evet bir bölüm daha sonuna geldik. Her bölümde olduğu gibi eminim bu bölümde de hatalar olmuştur. Şimdilik okuma sayısı az. Vote ve yorum yok bile🥲 Ama umudumu kayb etmiyorum. Her şey güzel olucaktır eminim. Sizleri seviyorum❤