«មិចក៏ស្មេីនេះបងប្រុសមិនទាន់មកទៀត..» យប់មិញនាយប្រាប់ថាព្រឹកចាំចូលឥឡូវឡេីងល្ងាចហេីយមិនទាន់ឃេីញអេីតក្បាលមកសោះ
«សុំទោស...»នាយអង្គុយលេីគ្រែអង្អែលស្មាមនៅលេីខ្លួនរាងតូច នេះគេទេីបតែ15ឆ្នាំមិនគួណានាយលេងខ្លាំងបែបនេះសោះ។
«ហឹកៗ...»នៅសុខៗថេយ៉ុងក៏យំឡេីងធ្វេីអោយនាយក្រាស់ភ្ញាក់ព្រឺត
« អេ...មិចក៏យំ...ឈប់យំទៅ.» នាយឆ្លេឆ្លាធ្វេីអ្វីមិនត្រូវនៅពេលរាងតូចយំបែបនេះ
«ហឹក..ហឹកៗ...ឈឺ...ហឹក ..»រាងតូចនៅតែគេងមមេីយំដដែលទោះរាងក្រាស់និយាយយ៉ាងណាក៏ដោយ(បេីគ្នាដេកមានឭស្អី😒)
« នេះមមេីហែស...អឹប.. អឹមៗ..ឈប់យំទៅក្មេងឆ្លាត » ដោយឃេីញរាងតូចនៅតែយំបែបនេះនាយក៏សម្រេចចិត្តលេីករាងតូចមកពរទះគូទតិចៗ របៀបដូចយេីងពរកូនក្មេងពីមុខហេីយរលាក់តិចៗអោយបាត់យំនិងគេងលក់នោះអី
មួយស្របក់ក្រោយមករាងតូចក៏ស្ងាត់ឈប់យំ ទេីបនាយពរទៅដាក់លេីពូកវិញរួចទេីបចុះទៅក្រោម
« អ្នកមីងថាសុំធ្វេីស៊ូបប៉ូវកម្លាំងអោយខ្ញុំមួយចានបានអត់ »ចុះមកដល់ក្រោយនាយក៏ប្រញាប់ប្រាប់ទៅមេដោះក្នុងផ្ទះ
«ចាស៎ បានអ្នកប្រុសជុង.»ក្រោយនិយាយចប់ រាងក្រាស់ក៏ទាញទូរស័ព្ទ ខលទៅបងប្រុសព្រោះវាជិតបាក់រសៀលទៅហេីយនៅតែមិនទាន់ឃេីញមកទៀតរៀបនិងខលទៅហេីយស្រាប់តែ
«មិចបាច់ខលទៅបងមកហេីយ..»អាជុងហ្គូ ដេីចូលមកព្រមទាំងកាន់ដៃរបស់ថេយ៉ាងជាប់ សាងជារូបភាពដែលធ្វេីអោយជុងគុកឆ្ងល់បន្តិច តែនាយក៏មិនបាមសួរនាអីដែរ
« មិចក៏បងទេីបតែមក »
«គឺថេយ៉ាងមិនស្រួលខ្លួនទេីបបងនាំនាងទៅពេទ្យ ពេទ្យអោយសម្រាកបន្តិចសិនទេីបបានជាយូបែបនេះ » ភ្លាមៗពេកនាយខ្លាចជុងគុកទទូលយកមិនបានទេីបសម្រេចចិត្តកុហក់បែបនេះ
«ប្រាកដ!» ដោយឃេីញកែវភ្នែកប្អូនសម្លឹងមកខ្លួនបែបនេះអាជុងហ្គុរ ក៏ប្រញាប់រកលេស
«ប្រាកដ..អឺ យ៉ាងៗអូនមិនស្រួលខ្លួនចាំបងជូនទៅបន្ទប់ណាខ្លាចអូនដេីអត់រួច »
