ព្រឹកស្អែកឡរីងព្រះអាទិត្យមិនទាន់រះស្រួលបួលផងអ្នកស្រីចននិងកូនប្រុសទាំងពីបានមកដល់ផ្ទះលោកគីមបាត់ទៅហេីយ នេះក៏ព្រោះវាលោកកូនកំហូចទាំងពីនាក់បានទៅដាស់គាត់តាំងពីម៉ោង1យប់មកម្លេះ មួយៗយាយពីថាចង់បានប្រពន្ធរហូតមួយយប់និងមិនដេកទេអង្គុយបន់អោយតែភ្លឺទាំងបងទាំងប្អូន។
«មានការអីមែនទេអ្នកបង មានតែអញ្ចេីញមកទាំងប្រលឹមបែបនេះ » អ្នកស្រីគីម
«គឺថាបែបនេះទេអ្នកអូនគឺកូនខ្ញុំពេញចិត្តកូនអ្នកអូនទេីបខ្ញុំមកសុំចូលសួរនិងណា » អ្នកស្រីចន
«អូ..បែបនេះទេហែស..ហិៗ..កូនថេយ៉ាងមកនេះបន្តិចមកកូន » អ្នកស្រីគីមក៏ហៅកូន ស្រីរបស់ខ្លួនមកគាត់មិនចម្លែកអីទេដែលអ្នកស្រីចនមកចូលសួរបែបនេះព្រោះរឿងនេះគាត់បាននិយាយរួចហេីយ
«ចាស៎ ម៉ាក់ »ថេយ៉ាងនាងដេីមកពីផ្ទះបាយ អាជុងហ្គូពេលឃេីញម្ចាស់ស្នែហ៍បែបនេះញញឹមខ្ចឹបតែម្ដង
«ទៅអង្គុយជិតបងជុងគុកទៅកូន »គាត់និយាយបែបនេះព្រោះគិតថាអ្នកស្រីចនមកចូលស្ដីដណ្ដឹងថេយ៉ាងអោយជុងគុក(ចាលំធំហេីយម៉ែក្មេក)
«អឺ...ចា៎ម៉ាក់ » នាងក៏ចូលទៅអង្គុយជិតជុងគុកទាំងមិនយល់ថាគ្រប់គ្នាកំពុងតែនិយាយរឿងអី
« ហេីយចុះឯណា ម្នាក់ទៀតនោះ » អ្នកស្រីចនដោយឃេីញតែថេយ៉ាងបែបនេះគាត់ក៏សួរ
«ចា៎..? អ៎រ កូនថេយ៍មែនទេ គឺកូនថេយ៍គេងនៅបន្ទប់ថ្មេីនេះប្រហែលអត់ទនា់ក្រោកទេអ្នកបង » អ្នកស្រីគីម
«អ្នកស្រី មកនេះចង់ដណ្ដឹងថេយ៉ាងមែនទេ » លោកគីមដែលស្ងាត់ជាយូក៏ដាច់ចិត្តនិយាយ
«ចាស៎...គឺខ្ញុំចង់ស្ដីកូនថេយ៉ាងអោយកូនប្រុសរបស់ខ្ញុំ »អ្នកស្រីចន
«គិតយ៉ាងមិចដែលថេយ៉ាងកូន ស្រលាញ់ជុងគុកទេ »សំណួរលោកគីមធ្វេីអោយជុងគុកបេីកភ្នែកធំៗ ហីមិនមែនទេៗមិនមែនគេទេគឺជាបងប្រុសគេទៅវិញទេហេតុអីក៏ថាជាគេទៅវិញ
«អឺ..គឺ..មិនមែនទេលោកគីម គឺកូនប្រុសច្បងរបស់ខ្ញុំ អាជុងហ្គូទៅវិញទេមិនមែនជុងគុកទេ » អ្នកស្រីចនព្យាយាមនិយាយប្រាប់លោកគីមកុំអោយយល់ច្រលំ
