Yeraltı

-65-

Biraz beklettim ama değdi benceee.Yorumlarınızı ve voteleri bekleliyorummm.

Multi Melek

Ada

Olduğum yerde kalakalmıştım kadın bana telaşla bakıyordu.

"İyimisin gel otur"dedi Melek.Etrafa baktım odanın içinde çift kişilk yatak dolap ve bir tane boy aynası vardı.Wc olduğunu tahmin ettiğim bir kapı vardı ve benim içeri giridğim demir bir kapı her yer duvardı sadece yatağın üstünde küçük bir pencere vardı.Meleğe döndüm.

"Sen Keremin sevgilisi olan Melekmisin."dedim çekinerek.Meleğin hemen gözleri doldu.

"Tanıyormusun onu."dedi ve bir anda karnını tuttu.Hemen yanına gidip kolunu tuttum.

"Dur iyimisin otur."dedim ve yatağın üstüne otuturdum.

"Kerem nasıl iyimi?"dedi ağlayarak.

"Ştt sakin ol iyi yani toparlanmaya çalışıyor seni öldü biliyor hepimiz öyle biliyoruz Melek."dedim gözlerim dolmuştu.Melek ağlıyordu.

"Melek anlat bana ne olduğunu Kerem çok kötüydü biliyormusun onu ilk gördüğümden beri iyi değil yeni yeni toparlanıyor."dedim gözlerim dolu dolu.Ağlamamam izin zor duruyordum.

"Sen kimsin nerden tanıyorsun Keremi"dedi Melek.

"Ben Ayazın eşiyim Ayaz Aslan."dedim.

"Ayazınmı gerçektenmi barıştılar mı onlar araları iyimi?"dedi şaşkınca.

"Barıştılar aslında biraz da benim sayemde ama önce sen anlat Melek hala inanamıyorum.Bu bebeğin babası Keremmi?"dedim çekinerek.Elini karnına koydum ve okşadım.

"Evet babası Kerem."dedi ve gülümseyerek göz yaşlarını sildi.

"Hamile olduğumu öğrendim şirkete Keremin yanına gidiyordum.Yolda önümü kesti İdrisin adamları beni bir yere götürdüler öldürüceklerdi İdris çok acımasız birisi son çare hamile olduğumu söyledim öldürmedi bebek doğsun sonra seni öldürüp çocuğu alıcam dedi ama Keremin peşimizi bırakmayacağını biliyordu nasıl yaptı bilmiyorum ama beni öldür göstermiş kendi cenazemi izletti Keremi gördüm çok kötüydü mezarın başında ağlıyordu Kerem ağlamazdı ben onu hıçkırarak ağkarken gördüm ve son görüşümde bir daha hiç görmedim 7 aydır burdayım günlerden ne saat kaç ne oluyor hangi mevsimdeyiz hiç bir şey bilmiyorum 7 aydır burda hapis hayatı yaşıyorum.Aynı saatlerde yemeğim gelir yerim günde bir kere gözlerimi bağlayıp gezdiriyorlar haftada bir kere doktor geliyor doğru düzgün konuşmuyor bile.Ben yaşamayı unuttum temiz hava almayı unuttum neyseki yalnız değilim."dedi ve burukça gülümseyerek karnımı okşadı.Nasıl yaşamıştı nasıl dayanmıştı bir şey demeden sarıldım.

"Nasıl dayandın nasıl."dedim ve ağlamaya başladım.

"Çocuğum için dayandım Kerem ne yapıyor şimdi biraz anlatırmısın.Hayatında biri varmı yada oldumu?"dedi umutla gözlerime bakarak.

"Hayır hayır öyle bir şey olabilirmi hala seninle yatıp seninle kalkıyor seni o kadar çok anlattıki sanki seni tanıyormuşum gibiyim.Seni çok seviyor Melek hayatına kimseyi almadı almazda senin hayalin varmış senin adına Yetimhane yaptırdı açılışına gittik geçen hafta."dedim gülümseyerek.

"Söz vermişti zaten.Anlatsana biraz daha."dedi hevesle.

"Keremle Ayaz barıştığından beri genelde beraberiz zaten maça gidiyoruz Kerem yemeğe geliyor falan çok sık görüşüyoruz yani."