Yeraltı

-66-

Merhabalarrr umarım beğenirsiniz yorumlarınızı bekliyoruummm.

Multi Ada Aslan

Ada

Geldiğimden beri Melek ile sohbet ediyorduk saatten haberimiz yoktu ama ikimizinde keyfi yerindeydi hiç kaçırılmış gibi değil sanki birimizin evinde oturup konuşuyorduk.Melek yokken olan biteni anlatıyordum onunda çok hoşuna gidiyordu.

"Ben böyle anlatıyorum sana ama uykun geldiyse uyu hava baya karardı gece oldu sanırım."dedim.

"Biri ile konuşmak bana o kadar iyi geldiki utanmazsam iyiki kaçırılmışsın diyeceğim."dedi Melek.Güldüm.

"Biliyormusun iyiki kaçırıldım.Ayaz beni bulucak ve senide bulmuş olucaz."dedim.

"Ada gerçekten umudunu kırmak istemiyorum ama eğer benim yanıma kadar geldiysen yani beni yaşadığı biliyorsan seni yaşatmazlar."dedi.

"Sen umudunu kaybetme çünkü ben kaybetmeyeceğim.Eminim şuan Ayaz deli gibi beni arıyordur delirmiştir."dedim gülümseyerek.

"İlk beni buraya getirdiklerinde bende öyle diyordum ama seni öldürmeseler bile öldü gösterdiklerinde aramayı bırakacak Ada."dedi.

"Hayır Ayaz beni bulucak ve burdan çıkıcaz beraber sen Kereme kavuşucaksın ve oğlunuzu beraber büyütüceksiniz e tabi bizde olucaz."dedim.Melek gülümsedi.

"Ada dizine yatabilimiyim.Sende uyumayacaksan tabi"dedi ses titreyerek.

"Ben Ayaz yokken uyuyamam.Gel koy kafanı."dedim dizimi göstererek.Melek dizime yattı ve gözlerini kapattı.

"Keşke daha önce tanışsaydık eminim çok iyi arkadaş olurduk."dedi Melek.

"Hiç bir şey için geç değil böyle umutsuzluğa kapılma lütfen."dedim.

"7 ay Ada 7 ayda umut mu kalır sence?"dedi.Haklıydı.Kafamı arkaya attım ve tavanı izlemeye başladım.

"Ne düşünüyorsun."dedi Melek.

"Çok şey mesela hep beraber maça gittiğimi oğlunuzun doğum anını hele Keremin seni görünce yapıcağını bunları düşünüyorum peki isim düşündünmü?"dedim.

"Düşünmedim ama eğer burdan gerçekten çıkarsak ben ihtimal vermiyorum ama adını Umut koyarım tabi Keremde isterse.Umudunu kaybetme diyorsun ya bir umut eğer çıkarsak oğlumada Umut koymak isterim."dedi.Gülümsedim.Meleğin karnını okşadım.

"Halamı olurum teyzemi?"dedim.

"Hiç teyzesi yok teyze ol."dedi.

"Umut teyzecim çok şanslısın biliyormusun çok güçlü bir annen var hele baban ve amcalarını görmen lazım az kaldı burdan çıkıcaz merak etme."dedim karnını okşayarak.O anda benimde karnımda bir hareketlilik oldu elimi karnıma götürdüm.Melek kalktı dizimden.

"Ne oldu."dedi.

"Bir kaç gündür böyleyim ."dedim karnımı okşayarak biraz kasılmıştım.

"Açsın dimi ben akşam yemeğini yemiştim yani getirmişlerdi söyleyelim belki baban getirir."dedi.

"O adamdan hatta onlardan hiç bir şey istemiyorum."dedim.

"Biraz masaj yapıyımmı kasılıyorsa."dedi.

"Yok sen yat ben bir lavobaya gidiyim."dedim ve lavobaya girdim elimi yüzümü yıkadım aynada kendime baktım.Güçlü durmaya çalışıyordum ama korkuyordum gözlerim dolmuştu yarın ölebilirdim ve Ayazı bir daha göremeyeilirdim çok özlemiştim Ayazı gün içinde bile 10 kere görüntülü konuşuyorduk ama şuan göremiyordum göz yaşlarımı tutamadım daha fazla.