10. Can

1K 91 89
                                    

Sınır: 65 vote, 60 yorum

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Sınır: 65 vote, 60 yorum

İyi okumalar.

•••

Bir günlük bir tatil olmasına rağmen Alican ile fazlasıyla vakit geçirmiştim. İlk defa tüm streslerimden kurtulup eğlendiğim bir gündü.

Şimdi ise karnımız acıktığı için bir hamburgerciye gelmiştik.

O yemeğini yerken telefonumu alıp fotoğrafını çekeceğim sırada başını kaldırıp bana bakmıştı. Anlık çektiğim için çok doğal bir fotoğraf olmuştu. Ardından beklemeden tekrar çektiğim de güldüm.

"Fotoğrafımı mı çektin?"

"Evet, belki post atarım."

"Sen nasıl istersen."

Bugün sürekli bu kelimeyi kullanmıştı. Herşeyi benim isteğime göre yapıyordu ve aşırı ilgi gösteriyordu. Bu durumdan rahatsız değildim aksine hoşuma gidiyordu.

Yemeklerimizi de bitirince eve gitmeye karar vermiştik. Bugün çok yorulmuştum bu yüzden eve gittiğimde ilk işim duş alıp yatmak olacaktı.

•••

Eve geldiğimizde Sefa bir bana bir Alicana bakıp duruyordu. Muhtemelen aramızdaki ilişkiyi çözmeye çalışıyordu. Barbaros ise Alican ile olan ilişkimizi anlamıştı veya Alican anlatmış olmalıydı ki çok bir tepki göstermiyordu.

Gözlerim Barışa döndüğünde Alicana kitlenmiş bir şekilde baktığını gördüm. Bu bakışın nedenini anlamamıştım.

Sonunda gözlerini Alican'dan çekip bana bakınca gülümsemişti. Bende ona karşılık tebessüm edip önüme dönmüştüm.

Ortam çok gergindi ve daha fazla bu gerginlikte kalmak istemediğim için hızlıca odama çıkmıştım.

Odama geldiğim de ilk işim duşa girmek olmuştu. Üzerimdeki yorgunluğu biraz olsun attığım için rahatlamıştım.

Tam saçlarımı kurulayacağım sırada zeytinin yokluğunu farkettmiştim. Koşarak aşağıya indiğimde kaşlarımı çatıp, "Zeytin nerede?" Diye sordum. Kimseden cevap gelmemişti. "Size diyorum zeytin nerede!?" Dedim yüksek bir sesle.

Barbaros ayağa kalkıp karşımda durarak, "Ada aslında biz eve geldiğimizde yoktu."

"Nasıl yoktu? Evden çıkması imkansız, gitmeden önce her yeri kapatmıştım." Dediğimde Sergen gülmüştü. Çok kısık bir sesle gülmüştü ama yakınımda olduğu için duymuştum.

"Sergen onu sen mi dışarı çıkarttın?" Dediğimde oturduğu yerde gerildi. "Ana, sen iyice delirdin. Banane senin kedinden." Demişti geçiştirmek amacıyla. "O kadar kişi bir kediye sahip çıkamadınız mı!?" Dediğimde Dilara kollarını önde birleştirerek, "Senin kedin değil miydi? Sahip çıkmak senin görevindi bizim değil." Dedi ve arkasına yaslanarak devam etti. "Gerçi ben sanmıyordum zaten sahip çıkacağına, kendi tabağına sahip çıkamayan biri kediye mi sahip çıkacak? Komik."

Chef | Alican Sabunsoy Where stories live. Discover now