~7. Bölüm~

46 5 3
                                    

Oy sınırı: 10

- "İrem? Bu sen misin?- diye beni tanıdığına emin bir şekilde soru sordu. Ama o kimdi? Ben onu neden hatırlamıyordum?

Dikkatlice yüzüne baktım. Ama hâlâ bir şey hatırlamıyordum.

-"Kusura bakmayın sizi hatırlayamadım. Beni nereden tanıyorsunuz acaba?"

-"Yusuf kardeşini de unutamazsın be İrem. Çocukluk arkadaşın hani".

-"Sen o Yusuf musun? Çok değişmişsin be. Tanıyamadım ya. Özlemişim. Kaç yıldır haber alamadık".

O sırada Yağız öksürük sesiyle böldü. O da ne olduğunu anlamamıştı.

-"Kardeşim ben İremi çocukluktan tanıyorum. İki ismim var ya şimdi Enesi kullanıyorum o zaman herkes beni Yusuf olarak tanırdı. Şişko minik bir çocuktum. Onun için İrem tanımadı ama o değişmemiş. Yurtdışına taşındıktan sonra bir daha görüşemedik".

Yağız anladığını belirtmek için kafasını salladı.

-"Peki, siz nerden tanışıyorsunuz ve İremin burda ne işi var? Yani Yağız biliyorsun buraya her önüne gelen davet edilmiyor hem senin yanında ilk defa bir kadın var".

Kız bu yakışıklılıkla yanında hiç kimse olmamış mı?

-"Enes daha sonra uzun uzun anlatırım. Şimdilik bunu bilsen yeter. İrem benim sevgilim ve yakında nişanlamacağız".

-"2 hafta boş bıraktım çocuk da yapsaydın. Neler dönüyör ortalıkta hadi bakalım. İdare ederim ben sizi tamam".

Bu nişanlanma olayını tam anlayamamıştım. Bu da oyunun bir parçası olmalı diye çok ta üzerinde durmadım. Ama Enesi bulduğum için sevinmiştim. En iyi arkadaşlarımdan biriydi. Kendimi bu olayların içerisinde yalnız hissetmezdim en azından.

Enesle biraz daha konuştuktan sonra Yağız elini belime atıp beni kendine doğru çekti. Hareketlerindeki sertliği hissediyordum. Yüzüne baktığımda yüzünün de sertleştiğini gördüm. Bir yere odaklanmış oraya bakıyordu. Baktığı yere odaklandım. Ama bunu beklemiyordum. Bu oydu. Onun burada ne işi vardı. Acaba beni ona mı verecekti? Ben bir daha oraya dönemem ki beni gözünü kırpmadan öldürürdü.

Bakışlarımı ondan çektim. O sırada Yağız kulağıma eğilerek bir şeyler fısıldadı.

-"Korkma herşeyi halledeceğim. Bizi görmesi daha da iyi olur bizim için".

Bizi görmesi nasıl bir iyilik doğuracaktı acaba merak etmiştim. Yağız beni diğer masalara yönlendirmişti. Herkes bana garip bakıyordu. Enesin dediği şeye bağladım konuyu. Biraz orta yaşlı bir adam bir kadınla birlikte bize doğru geldi. Karısıydı galiba.

-"Oo Yağız bey sizin yanınızda da bir hanımefendi görmek nasıl güzel. Sahrada su bulmak gibi. Tanıştırmayacak mısın bizi?"- diye adam karısıyla birlikte meraklı şekilde cevabını bekliyordu.

-"Merhaba Sinan bey. Evet herkes şaşırmış bu duruma yüzlerinden de göre biliyorum. Bu benim kız arkadaşım İrem".

Ellerini uzattılar ve tek tek hepsiyle tanıştım. En son yeniden Enea ve bir kaç genç adamın yanına geldiğimizde arkamdan bir ses duydum. Bu onun sesiydi?

~SANA SAKLI~Where stories live. Discover now