Güneş Tutulması

1.Bölüm: Zombilerle Karşılaşma

"offf,cidden ders drama mı?"
"Hiç giresim yok"
"Ödev vardı, yaptınız mı?"
"Ne? Cidden mi?"
"Şaka şaka,hahaha"
"Çok komik."
Toprak, Aysu'nun taklidini yaptı.
"Hoca geldi, dağılın!"
'Merhaba çocuklar, ödevleri yaptınız mı?"
"Hocam ödev neydi ki?"
"Gerilim kurgu tiyatro hazırlayacaktınız."
"Hocam lavaboya gidebilir miyim?"
"Şimdi mi, neyse git ama hızlı ol.
"Ben yaptım hocam." dedi Yaman, kendinden emince.
"Gel tahtaya gel bakalım, biriyle mı yaptın tek mı?"
"Tek hocam."
"Tamam ."
"Konunuz nedir?"
"Zombi."
"Zombi mı?"
"Evet ,zombi."
"Ben bilim kurgu demiştim ama, olur hadi bakalım."
  Taklitleri yaptılar.
"BİRDAHA!"
"BİRDAHA!"
"BİRDAHA!"
"Beğendiniz mi gençler?"
"Evet hocam, bir daha!"
"Peki o zaman bir kez daha çocuklar."
Birkez daha yapmak için hazırlandılar.
" Bir-i-''
Kapıyı tırmalayan bir köpek sesi geliyordu.
"Hocam, o ses de ne?"
Hocaları kapıyı açıp bakar, köpek mutasyon geçirmis kertenkele gibi yere yatıp kivrandi.
"Aaa, ne olmuş bu köpeğe?"
Hoca dışarı çıkıp bakındı, bir adam vardı o da mutasyon geçirmiş kertenkele gibi kıvranıyordu.
"Çocuklar, geri çekilin."
"Çocuklar, biri kendini zombi rolüne fazla kaptırmış."
"Beyfendi, iyi misiniz?"
"Aaa hocam bu Muhittin Hoca değil mi?"
Cidden oydu.
"Muhittin Hoca-"
"Agagagaggag" (zombi sesi klavyeyle anca öyle oluyo isndhdh)
"One yaaa , tovbestağfurullah"
"Adam otistik otistik hareketler yapıyor hocam."
"Ne olmuş ki adama yaa, çocuklar sınıftan sakın çıkmayın adama bakıp geliyorum, arkamdan kapıyı ben çıkınca kapayıp, ben gelene kadar sakın açmayın. Yaman, sınıf sana emanet."
"Tabii hocam, güvenin bana."
Hoca çıkınca arkadan kapıyı kitlediler.
"Bence pencereleride kapatalım."dedi Berrin " Eğer cidden zombi ise, .. sıçmışiz demektir."
     15 dk sonra
"Hoca hala gelmedi."dedi Nefes,korkmuştu."
"Bencede."dedi Duhan "Bakalım mı?"
"Hayır, sakın. Birazdan gelir zaten."dedi Yaman "Unutmayın, bana emanetsiniz."
      20 dk sonra
"Artık bakalım bence."
"Bu de Muhittin Hoca İlay hocayı ısırıyormuş, ne gülerim ama hahahahah." Bu saçma şakayı Aysu yaptı. Barçın birden ayağa kalkıp kapıya yöneldi.
"Çığlıkları duyuyor musunuz?"
"Dinleyin."
"Muhittin hocam, ne yapıyorsunuz, neden ısıyorsunuz?"
Sessizliği Melin bozdu.
"Bence kapıyı açıp bakalım."
"Ben bakarım."dedi Barçın "Bir daha gelemezsem bilinki bu manyak hocalar beni ısırmıştır."
"Birlikte gidelim." dedi Yaman "Anca beraber kanca beraber."
"Peki."
Kapıyı açıp çıkarlar. Koridor boş ve sessizdir.
"Kapıyı tutun ama kitlemeyin, geri geleceğiz."
"Yaman, lavabonun oraya kadar gidelim, dönelim. Fazla gitmeye gerek yok."
"Tamam."
Sessizce yürüyerek lavaboya gittiler. Her yer sessiz sakindi.
"Hadi, dönelim."
"Sıçtık." dedi Yaman,"şuraya bak, İlay hoca değilmi o?"
"Evet, ne yapıyor ki orad-"
Barçın Yaman'ın ayağına takılır.
"Gerizekalı."
İlay hoca onlara bakar.
"Gagaggagagagg"( mukemmel zombi sesi)
"Lavaboya gir!"
"Ya burası kızlar tuvaleti!"
"Birşey olmaz yaa gir!"
"Kızlar tuvaletinde zombiden kaçmadik da demeyiz."
"Zombi mı?"
"Ayyyyy!"
"Ayyyyyy!"
"Ayyyyyy!"
"Kızlar tuvaletinde ne yapıyorsuz yaaa?!" Dedi Melin.
"Zombilerden kaçıyoruz."
"Zombi mı? Kafanızmı güzel? Ne diyorsunuz yaa, ne içtiniz?"
"Cidden zombi var, inanmıyor musun kapı deliğinden bakabilirsin."
"Ayyyy! Bune yaaaa, zombiden daha çok
(Üçü aynı anda)
"Mutasyon geçirmis kertenkele"
"Değil mi?"
"Burada daha fazla duramayiz. Zombiler sese daha çok duyarlıdır. Yerde duran bir maşrafayı aynaya vurur ve aynanın bir kısmı kırılır. Yaman ve Barçın Melin'in bu kadar güçlü olduğunu bilmiyordu.Aynanin kırık parcalarini maşrafaya doldurdu.
"Ağırlık olsun diye. Kapıyı açacağim sonra bunu ters yonumuze atacağim, sonra bu mutasyon geçirmis kertenkeleler buna doğru gelecek
"Tamam."
"Okey."
"1-2-3"
Melin kapıyı açtı ve maşrafayi uzaklarına bir yere attı. Sadece 3 zombi vardı. Yuzlerindeki kandan kim olduklarını anlayamiyorlardi.
"Koşun!"
Koşarak sınıfa girdiler. Önce Barçın girdi.Melin, Yamani sınıfa itti.
"Melin!"
Melin girememisti.
"Barçın sınıfa göz kulak ol, Melin'i bulup döneceğim."
Yaman kimseye tek bir kelime şöyleme hakkı tanımadan sınıftan çıktı etrafta zombi görunmuyordu. Ama tüm sınıflar boştu. Son olarak 12/A ya baktı İlay hoca birinin üstünde cirpiniyordu. Bu kişi Melin'di.
"Melin, dayan!"
Yaman İlay hocayı itti.
"Melin, kaç!"
"Hayır ,kaçmayacağım."
İlay hoca bu sefer Yaman in üstüne atladı.
Melin ne yapmalıydı? Melin kitlenmisti. Bir an bütün cesaretini toplayıp,elindeki cam parcasini İlay hocanin boynuna götürüp cart diye boynunu çizdi. Hoca yere serildi. Bayılmış gibiydi ama olmuste olabilirdi. Melin bir katil mı olmuştu? Evet o bir katildi. Melin böyle düşünürken Yaman onu kolundan çekip kendi siniflarina götürdü.
"Kapıyı açın!"
İçeri girdiler. İkiside nefes nefese kalmıştı.
''Lutfen bir daha benim için kendini tehlikeye atma."
"Senin için atmadimki , hepimiz için attım."
Yaman bozulmuştu.
" Her neyse iste."
"Neler oluyor, cidden zombi var mı?"
"Evet hem de çok fazla, koridorda fazla yok ama."
Melin öksürük krizine girmiş, nefes alamadığı için kendine vuruyordu.
"Nefes, nefes alamıyorum."
Yaman, Melin 'in sırtına vuruyor, bir yandan da kendisi oksuruyordu. Artık Yamanda nefes alamıyor, su diye bağırıyordu.
Yaman 'in krizi su içince gecti ama Melin tamı tamına 4 dakikadır düzgün nefes alamıyordu. Ve geçti. Ama Melin'de Yamanda kıpkırmızı olmuştu.Kapi alacaklı misali çaldı.
"Kim o?"
"Benim çocuklar, Emir hoca "
"Aç, aç ."
Hoca içeri girer girmez yere yığılır .
"Hocam iyi misiniz ?" dedi Esila hocaya su getirdi .
"Buyrun ho-"
Hoca manyak manyak hareketler yapmaya başladi. Zombiye dönüşüyordu. Ve Esila'yı ısırdı.
"Aaaaa, hocam-"
Jeton anca düşüyordu. Duhan kapıyı açıp Yamana bunlari atalim dedi.
"Kusura bakma Esila ,artık bir zombisin, çık dışarı."