10 kişiyle 3. Hafta. Herkesin psikolojik olarak bittiğini hissettiği, gerçektende yorulduklarını hissettikleri can alıcı o nokta.. Artık 10 kişilik bu ekibi zombiler değil, ölümler canlarını sıkıyordu. Ve artık 3. Haftaya gelmişlerdi ve kim bilir? Belki hepsinin son haftasıdır...
"Yeter."
"Ne yeter?"
"Bartu.. Artık zombi. Barçın gelde dönüşmeden şunu pencerden aşağı atalım."
Yamanda artık tek bir umut kalmamisti.
"Tamam."
"Na-nasıl yani?"
"Onlar haklı, Bartu artık bir zombi ve geri dönüş yok!"
Yaman ve Barçın hızlıca Bartuyu kaldırdı.
"Ne agırmışsın ve Bartu!"
"Hakikaten ha!"
Yaman ve Barçın Bartu'yu pencereden savururken Emir onları büyük bir hayal kırıklığı ile izliyordu.
"Nasıl bu kadar duygusuz olabilirsiniz?"
"Eee, maalesef yapacak birşey yok."
"Emir arkadaslarini kaybeden tek kişi sen degilsin, biz buraya gelene kadar bütün sinifi kaybetmeyi göze aldık ve hatta kaybettik. Bak, şu an kaç kişiyiz? Sende biraz ağır başlı ol ya, yeter!"
"Sana ne oluyor yaa? Arkadaşını kaybeden benim."
"Tamam işte sadece sen kaybetmedin, onu demeye çalışıyoruz."
"Tamam!" Melin hızlıca Emir ve Yaman'ın ortasına girdi.
"Peki. Susacağım."
Melin bir yandan Yamanı sakinleştirmeye çalışırken Emir son damlayı tasırmıştı. Nasıl mı? Yamanın taklidini yaparak.
Yaman tüm gücüyle yumruğunu Emire doğru savururken hesaba katılmayan birşey vardı.
Melin bir anlık refleksiyle Emirin önüne atladı ve yumruğu kendi karnına yedi.
"O-özür dilerim, gerçekten."
Melin ise Yamanı bırakıp cevap bile vermeden karşılarında duran koltuğa oturdu.
"Bitti."
"Ne bitti?"
"Artık bu okulda daha fazla duramayiz, başka bir yere gidelim."
"Hastane?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Güneş Tutulması
Gizem / GerilimFazla güneş ışınlarından etkilenen bir insanın insanları ısırarak yaydığı tehlikeli bir zombi virüsü. Ancak diğer zombi dizilerinden, kitaplardan veya filmlerden farklı kılan bir özellik var. All of us are dead izlediyseniz kitap hoşunuza gidecektir...
