emre aydın-belki bir gün özlersin
sare aydın
"yüsra yok mu?" dedi abim. arabaya biner binmez hem de. "ben yüsra'yla buluşmadım ki?" dedim anlamsızca. abim kaşlarını çatıp "senin yüsra'dan başka arkadaşın yok ki sare." dedi. alayla güldüm. "arkadaşımla buluşmadım zaten abi?" yol boyunca sessizliğini koruyan ardıç abi en sonunda dayanamayıp "e o zaman kiminle buluştun sare? madem arkadaşın değil." dedi. sırıtarak ve gururla "flörtümle. hem de kadıköy'de!" dedim.
ardıç abi bir anda ani fren yaptı. "NE?!" dedi abim hızla arkasına dönerek. "ay yavaş ardıç abi!" dedim sitemle. ardıç abi bana dönüp "flörtüm mü dedi o serkan?" dedi.
abim kahkaha atıp "ya allah aşkına ardıç şuna baksana. kim sare'yle kendi isteğiyle flörtleşir?" dedi.
kaşlarımı çatmış, kırgınlıkla abime bakıyordum. beni sevdiğini biliyordum. bu cümleleri kıskandığı için söylediğinin de farkındaydım ama benim zaten ergenlikten kalma bir özgüvensizliğim vardı. abim bunu çok iyi bilmesine rağmen şu an burda o cümleyi kurmuştu.
"beni markete bırakır mısın ardıç abi?" dedim. ardıç abi bana bakarken ben de ona baktım. gözlerinde anlam veremediğim bir his vardı. sonra tebessüm edip "bırakırım sare." dedi.
araba tekrardan hareket etmeye başladığında başımı cama yasladım.
21.2.24'
YOU ARE READING
duman|texting
Short Storytamamlandı. "sence sigarayı bıraktıran mı yoksa ona bakarak dumanı üflediğin kişi mi daha çok sevgiyi hak eder?" kollarımı göğsümde birleştirdim. "ardıç abi eve gidelim artık." dedim sinirle. ardıç abi beni umursamadan "dumanı üfleten." dedi. kendi...
