tamamlandı.
"sence sigarayı bıraktıran mı yoksa ona bakarak dumanı üflediğin kişi mi daha çok sevgiyi hak eder?" kollarımı göğsümde birleştirdim. "ardıç abi eve gidelim artık." dedim sinirle. ardıç abi beni umursamadan "dumanı üfleten." dedi. kendi...
"evi göstersene sare seni görmek istemiyoruz." abime gülerek göz devirdim. "sus serkan! ben özledim kızımı." "annem ya." diye mırıldandım. evimizin zili çaldığında abim ayaklandı. "benim aşkito geldi!" dedi annem. kahkaha attım. "kimmiş senin aşkito anne?"
"kocam tabii ki. aaa ardıçcığım hoş geldiniz." annem telefonu masanın üstüne koydu. tavanla bakışıyorduk.
"merhaba ezgi abla. erkan abiyle markette karşılaştık beni akşam yemeğine çağırdı da." dedi ardıç. onu görmeyeli, sesini duymayalı bir hafta falan olmuştu ve fazlasıyla özlemiştim.
"iyi yapmış oğlum. aa sare seni unuttuk be kızım. ses çıkarsana!" annem telefonu eline aldığında ardıç'ı da görebiliyordum.
"anne size afiyet olsun." diye mırıldandım. "tamam annem öpüyoruz seni."
ardıç'da mı öpüyor anne??
gülümsedim. "görüşürüz anne, görüşürüz ardıç abi." ardıç tebessüm etti.
o geceyi hatırlıyor muydu bilmiyordum. bana hiç mesaj atmamıştı. gerçi ben de ona atmamıştım.
derin bir nefes alıp kendimi yatağıma attım.
@sareaydin hikayesine ekleme yaptı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
@ardicduman hikayenizi beğendi.
sınır yok taslağa bölüm birikince yeni bölüm atarım💓💓 15.3.24'
