15.bölüm

212 17 2
                                    

Ara tatile girmiştik ve tatil planlarımız önceden yapıldığı için pek bir şey almadık. Her sene veya okullar tatil olduğu zamanlarda kendi aramızda tatile giderdik.

Eşyalarımı son kez kontrol ettim ve bir şeyin kalmadığında emin olduktan sonra odadan çıktım. Hızla yemek salonuna geldim ve yerime oturdum.

" Ablacığım bizimle tatil yap ve onlarla sıkılırsın ama bizle asla sıkılmazsın. "

Ediz'in ben tatile gideceğimi öğrendiğinden beri beni göndermemek için konuştuğu şeyleri aldırış bile etmedim.

" Abla ne oluyor ya bizimle gel ve şu büyüklerin yanında tek bırakma beni. "

Çınar'ın konuşmasıyla yanında oturan Altan kafasına yavaşça vurdu.

" Bizden sıkıldığını daha önceden söyleseydin abiciğim. "

Meriç'in tehditkar sesiyle Çınar hızla bana baktı ve cevabımı bekliyordu.

" Başka zaman olur. "

Çınar aldığı olumsuz yanıt ile yüzü asıldı ve Mine hanım gülümseyerek bana baktı.

" Anneciğim kendine çok dikkat et ve bir şey olursa ise hemen bize ara bebeğim. Keşke bizimle tatile gelseydin ve ailecek tatil yapardık kızım. "

" Başka zaman olur. "

Mine hanım umursamazca verdiğim cevap ile yüzü düştü ve hemen kendini toparladı. Saçlarımı okşadı.

" Orada kendine çok dikkat ediyorsun ve vardığın zaman bizi arıyorsun. Şu telefonu da açık tut ve sana ulaşabilelim. "

" Telefonlarımızı kapatacağız ve bunu size daha önceden söylediğimi hatırlıyorum. "

" Bebeğim bizi mera- "

" Bu konuyu kapatalım ve oraya vardığımda sizi arayacam. Hem bu tatil ilk kez gitmiyoruz ve daha öncelerden tek başıma gittim olduğu için alışkınım. Gereksiz endişe ile gereksiz paniğe gerek yok. "

Konuşmamdan sonra ise Mine hanım hüzünle bana baktı ve kahvaltımı yaptığım gibi beni bekleyen Selim'in arabasına bindim.



Tatil boyunca sürekli eğlendik ve hepimiz için keyifli bir geçmişti.

Okul olmasaydı eğer buradaki tatilimizi uzatırdık ama okuldan dolayı kısa tuttuk. Gece saat 01.20 da eve geldik ve direkt yatağa kendimi attım. Abimlerle kahvaltı yapmamıştık ve ailecek dışarıya çıkmıştık. Sahilde dolaşıyorduk ve temiz havanın tadını çıkartıyorduk.

Tatlı yemeğe gelmiştik ve sohbet eşliğinde tatlılarımızı yiyorduk.

Bakışım birden kapıya gitti ve içeriye giren Kılıç ailesini görmem bir oldu. Beni ilk fark eden Mine hanım ve göz göze geldik. Mine hanım hareketsizce durmasıyla diğerleri ilk Mine hanıma daha sonra bakışlarını takip ederek beni buldu. Hepsi şaşkınlıkla bana baktılar ve Ediz koşarak yanıma geldi.

" Ablacığım tatilden ne zaman döndünüz ve yine bizim yanımıza gelmedin. "

Ediz'in soruyla diğerleri de yanımıza geldi.

" Sabaha karşı geldik ve yorgun olduğum içinde abimlerin yanında uyudum. "

Kısa bir açıklamdan sonra ise Mine hanım gülümseyerek bana baktı.

" Tatilin nasıl geçti. "

" Güzel geçti. "

" Ablacığım bizimle otururmusun ve benim yanıma otur ama. "

Ediz'in dediği ile ona döndüm.

" Biz zaten kalkacağını ve size afiyet olsun. "

Poyraz abime kısa bir bakış attım ve ayağı kalkmasıyla hepimiz ayağı kalktık.

" Eve gidiyorsan ise bizimle gel. "

Mine hanımın soruyla başımı olumsuz anlamda salladım.

" Ailemle planlarım var ve onları yapacağız. Bugün onlarla olacağım ve merak etmeyin. "

Hep birlikte çıktık ve Poyraz abimin arabasına bindik.


Susadığım için odamdan çıktım ve mutfağa girdim. Odamda su kalmamıştı ve normalde asla kalkamazdım ama fazla susamıştım.

" Erva bize karşı fazla mesafeli ve aramız açılıyor. Ben bunun olmasını istemiyorum. Ben kızımın bizden uzaklaşmasını istemiyorum ve ben kızımı yeni bulmuşken onu kaybetmek istemiyorum. Bu acıyı ikinci kez yaşayamam ve yüreğim dayanamaz bu acıya. Yavrumun bizden uzaklaşmasını istemiyorum ve bize alışmasını istiyorum. Ben sadece aile olmak istiyorum ve kızımın ailesiyle mesafeli değilde hissederek yaşamasını herşeyden çok istiyorum. Siz onun öldüğüne beni inandırmaya çalıştınız ama ben asla inanmadım ve hep sana kızım bir yerlerde yaşıyor dedim. Şimdi ise kızım ait olduğu yerde ve ailesinin yanında. Ama bizden nefret ediyor ve bize karşı mesafeli. "

Mine hanım ağlayarak demesiyle yutkundum ve Yusuf beyin sesini duydum.

" Ona zaman vermeliyiz ve herşey üst üste geldi. Alışması ve bizi tanıması gerekiyor. "

" 17 yılım kızımdan ayrı yaşamakla geçti ve daha fazla kızımdan ayrı kalmak istemiyorum. Ben kızımın anne demesini istiyorum ve kokusunu doyasıya içime çekmek istiyorum. Ben yavrumu tanımak ve onunla zaman geçirmek için onunla yakın olmak istiyorum. Adım attıkça benden uzaklaştığını hissediyorum ve onu kaybetmekten ölesiye korkuyorum. Kızımın bize bir şans vermesini ve ailesini tanımasını istiyorum. "

Mine hanım hıçkırıkları arasında dedikleri ile sessizce dinledim ve daha fazla dinlememek için sessizce odaya geldim. Direkt yatağa girdim ve gözlerimi tavana diktim. Mine hanımın söyledikleri kafamın içinde dolaşıyor ve onlardan uzaklaşmam onu çok korkuyordu. Belki biraz onların tarafından bakmalıyım ve onlara bir şans vermeliyim.



Bu bölüm hakkında neler düşünüyorsunuz

Erva

Mine hanım

Yusuf bey

Poyraz

Sizce Kılıç ailesine gerçekten bir şans verecek mi Erva

Oy ile yorum yapmayı unutmayın lütfen

Gerçek AilemWhere stories live. Discover now