MY PROFESSOR IS MY HUSBAND (PUBLISHED UNDER IMMAC)

Chapter 30

Thunder's POV.

"Sir, may board meeting po with the Board of Directors ng S&M at 2pm" my secretary informed me.

I just gave her a bored look.

"Okay, you can go now, thank you Helen" I told my secretary.

She even blushed by just what I said.
Pang ilang sekretarya ko na ba sya na nagka ganyan mukhang malapit na syang masisante.

"Sir, are you free tonight? I know a great place" pagyaya nito sakin.

"No, I'm not free tonight, you can go" I coldly said to her before I focused my attention to my paper works.

Tinaas ko lang ang tingin ko ng marinig kong nagsara na ang pinto ko. Mabuti naman at lumabas na ang magaling kong sekretarya. Kung hindi lang maraming trabaho ngayon at time consuming ang paghahanap at pagpapalit ng sekretarya, I will fire her right away.

It's been 5 years since Akira left and since then, hindi na ko nag date ng iba or nagka girlfriend. Ella and I remained friends.

I would lie if I would say that I don't miss Akira. I missed her so badly. Going home into our home for the last 5 years not seeing her there makes me feel empty and lonely.

I am still longing for my wife
Everyday I am still expecting that the woman I love will come home.
I love Akira and I realized it when she left me. I am too late already.
Nasaktan ko na sya ng sobra.
She must really hate me right now.
Kamusta na kaya sya?
Ganun pa din kaya sya ngumiti at tumawa?
Isa lang ang sigurado ko, magandang maganda pa din siguro sya hanggang ngayon.

Binuksan ko ang drawer ko kung saan  saan nakalagay ang picture namin nung kumain kami sa isang restaurant sa boracay.

Ayaw ko pa sana nung una magpa picture pero kinulit nya ko ng kinulit at lahat na ng tactics ay nagamit nya na kaya pumayag na ako.

Her smiles is some sort of epidemic, ang bilis makahawa kaya no wonder, marami ang nagkakagusto sa kanya.

Nilabas ko din ang wedding ring namin, I remember how she fought for it. She must really love me yet I destroyed her.

Hindi ko alam kung bakit ako ganito, bata pa lang ako I pushed people who shows affection to me, natatakot kasi ako na hindi totoo yun at by the end of the day ay iiwan din nila ako.

Hindi nagalit ang magulang sakin ni Akira dahil sinabi kong aayusin ko ang marriage namin. Binibigyan ko lang ng panahon na mag unwind at mag heal na muna sya.

Masakit para sakin na mawala ang anak ko and I know mas masakit para sa kanya yun.

Nagulat ako ng biglang bumukas ang pintuan ng opisina ko.

"What's up bro?" bungad sakin ni Josh, kasunod nitong pumasok ang asawa nyang si Sanya.

"As usual" I said. Lumapit sya sa table ko, umupo naman sa couch si Sanya.

"Namimiss mo na naman si Akira no?" pang aasar sya sakin.

"Shut up Josh" I said.

"Kasalanan mo yan, pinabayaan mo yung bestfriend ko e, ayan tuloy nawala sayo. Pati ako nawalan na ng connection" sabat naman ni Sanya.

I just sighed. Sinong mag e expect na magiging kaibigan ko sila.
Members din sila ng board of directors ng S&M kaya siguro sila nandito ay dahil magsisimula na ang meeting any moment.

"Kelan mo ba balak hanapin at harapin si Akira?" tanong sakin ni Josh.

"Ako ng bahala dun, mind your own business"