Sanguine 6

21 0 0
                                    

Child

I found myself lying in an all white room. Am I dead? I hope yes.

Pero mukha yatang hinde magkakatotoo ang hiling ko. When I heard Shanna's voice

"Omyghad! Iesha! Anong nangyari sayo? I am so worried! Bakit kailangan mo ulit gawin to!" She exclaimed while hugging me tight

"Paano ako nakarating rito?" Sabi ko sakanya na nakakunot ng noo

"Oh. That! Voughan found you. Nung tumawag ka kasi sakin ay nabahala ako sa mga sinasabi mo so I told Voughan. He tracked your phone at mabuti nalang. Malapit lng siya sa condo mo. Kaya ayun!" Galak niyang sabi. Oo nga pala, she's not aware about Voughan and I.

Hinde na ako sumagot. Ano nanaman 'to Voughan? Bakit hinde niya nalang ako hayaan na mamatay? Does he still care? Tss, syempre hinde. Nagkataon lang yun Iesha

Eto nanaman ang lintek kong mga luha. Tangina

"U-uy! Iesha ba't ka umiiyak?" Natarantang tanong ni Shanna. Sakto naman bumukas ang pinto at niluwal si Voughan at nakatitig sakin at isang doktor

Bakit tuwing titigan ko siya ngayon parang ang sakit?

"You didn't tell me" sabi ni Voughan.

Tell him what?

"What?" Tanong ko. Nang sulyapan ko Shanna ay nakatungo lang siya

"You're pregnant" sabi niya.

Pero wait, I'm pregnant?!

"R-really?" Galak kong sabi. Grabe! Ang saya ko

Pero mukhang ako lang ang masaya dito. Lahat sila ay seryosong nakatingin sakin. Si Shanna ay nakayuko parin at palihim na nagpupunas ng luha

"You're 1 week and 3 days pregnant Iesha. 3 araw kang tulog" sabi naman ng doktor

Hinawakan ko ang aking tiyan na may mga ngiti sa labi ko. I am pregnant! I'm going to be a mother! Omyghad!

"Why are you looking at me like that? Shanna! I'm having a child!" Galak kong sabi. Pero imbes na ngiti ang nakuha ko kay Shanna ay isang hikbi

"Iesha. We need to kill that child" malamig na tugon sakin ni Voughan

"What?! Hinde ako papayag! Voughan, I'm not forcing you to come back to me. I can have the child without you! I can live him! Pabayaan mo nalang ako. Total, hinde mo ko hinayaan na magpakamatay. Ngayon Voughan, may rason na akong mamuhay! At yun ay ang anak ko. Kaya please 'wag niyong gawin ito." Nagmamakaawang sabi ko habang umiiyak

No, not my child

"Iesha, masisira ang career ko dahil sa batang yan! Kaya ipapahulog ko yan sa ayaw at sa gusto mo!" Walang pusong sabi niya

"No! Please Voughan! Please! Lalayo ako! Please. Wag ang anak ko please!"  Iyak ko pero hinde niya ako pinakinggan.

"No! Shanna! Do something! No! Voughan! Pleaseeee!" Sigaw ko pero tinitigan niya lang ako at si Shanna ay patuloy sa pag-iyak. Lumapit na ang doktor sakin at ang mga nurse at may tinurok sila sakin. Hanggang sa mawalan ako ng malay

At yun ang una at huli kong naramdaman ang buhay saaking sinampupunan

The Sanguineous Revengeजहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें