Idyllic /TaeGguk/

[09]

Rastafari by santiz

---

Yazan'

Genç kraliçe gelmiş olduğu yerden büyüleyici bir şekilde akan şelaleye boş gözlerle izlerken yanına oturan varlıkla istemsizce irkildi.

"Neden bu kadar sıkıntılısınız, Kraliçem?"

Kraliçenin yanına oturan her tarafı beyaz dövmelerle kaplı olan elf başını güzel kadına çevirmişti.

"Sıkıntılı mı gözüküyorum?"

Güzel kraliçe gürül gürül akan şelale sesiyle kendi sesinin karışıp tapılacak güzellikte olduğunu bilmeden elfe dönerek konuşurken kadın elf kalbinin hızlanmasıyla kraliçe'den gözlerini kaçırmıştı.

Gerçekten tüm zamanların en güzel kraliçesine kalbini vermek zorunda mıydı?

"Ha, gözlerini kaçırdığına göre şu an berbat gözüküyor olmalıyım."

Kraliçenin zayıf çıkan sesiyle beyaz dövmeli elf ona dönerken başını aceleyle hafifçe sağa sola salladı.

"E-efendim siz her-her şekilde güzelsiniz!"

Güzel elf kekelediğinin farkına varıp hafifçe kafasına vururken ellinin üstüne konan pamuk derecesindeki yumuşak elle gözlerini ellerine indirdi.

"Teşekkür ederim, güzel elfim."

Kısa süre içinde elini sert ellerlerden çeken kraliçe gözlerini tekrar şelaleye kilitledi. Kalbini verdiği kadının kederli bir şekilde şelaleye bakmasına dayanamayan elf, elini kraliçenin omzuna çekinerek koydu.

"Canınızı sıkan şeyi bilmiyorum fakat kraliçem her şey illaki bir gün çözüme ulaşır. Bugün olmazsa yarın, yarın olmazsa daha sonraki gün ama illaki bir çözüme ulaşır,"

Güzel elf Kraliçesiyle göz göze gelince utanarak elini onun omzundan çekerken ayağa kalktı.

"Eğer hemen ulaşmasını istiyorsanız da önünüzdeki engelleri yıkın. Engeller yokken sonuca daha hızlı ulaşırsınız."

Siyah elf ormanın içine girip sık ağaçlar içinde kaybolurken yutkunarak ayağa kalktı.

En büyük engeli; babası zeus'tu.

Ve onu ortadan kaldırabilen hiç kimse yoktu.

Bu yıllara kadar.

-

KIM TaeHyung'

"Ne gerçeğinden bahsettiğinizi sordum."

Sert çıkan sesimle karşımdaki kardeşlere bakarken JiMin irkilerek bir kaç adım geri gidip kafasını eğmişti.

"TaeHyung..."

JeongGuk'un kısık çıkan sesiyle SeulGi de irkilerek JiMin'in yanına geçip onun gibi kafasını eğmişti.

Gözlerimi JeongGuk'un gözlerine kilitlerken tek kaşımı kaldırıp bir kaç adımda burnunun dibine kadar girdim.

"Beni oyuna getirmeye mi çalışıyorsun, Jeon JeongGuk?"

JeongGuk'un tepki vermeden izlediği yüzümü onunkine daha çok yaklaştırırken alayla güldüm.

"Bütün ailenizin şu an benim çatım altında olduğunu ve istersem onları öldürtüp şu an krallığını ele geçirebileceğimi biliyorsunuz değil mi kral Jeon?"