#1
I was smirking at Kia habang nag te-training kami sa training ground. Kanina pa siya hindi makatama sakin. Wala e, magaling kasi ako. I don't take loses. Kia was about to punch my stomach but I was quick to dutch her moves. Bago pa tumama ang kamao niya dun' inunahan ko na siya. I swirled around na-ikinagulat niya. I smirked at her evily before I punch her opened area na walang depensa.
Bumagsak siya at hinihingal na nakahiga. Alam kong masakit yun. Paniguradong magkakapasa siya. Pero wala akong pakialam. Dahil kung hindi niya maranasang masaktan ng todo, hindi siya mag pupursiging matotoo at dun' pa lang sa parteng yun' mamamatay siya kung nasa totoong labanan na.
I need to be hard for her to know how to fight without being scared. Because in reality, hindi titigil ang kalaban para lang balaan ka. Since Kia is a newbie hindi pa siya masyadong marunong dumepensa. Pero para sa isang baguhan na katulad niya? Hindi na rin masama.
Sinipa ko yung paa niya."Bumangon ka dyan! Wag kang la-lampa lampa."
Inirapan niya ako."Tangina mo po!"
"Tangina you too!"
"P-pwedeng pahinga muna? Puta! Para akong mamamatay. Nag uumpisa ng manakit ang katawan ko Sera. Baka nama--" I cut her off.
"Baka, bakahin ko yang muka mo dyan. Kung ayaw mong mamatay ng maaga sa totoong labanan bumangon ka dyan at pilitin mong lumaban. Yung mga criminal na katulad natin dyan sa labas walang sinasanto. Kahit pa sino." I said with a stern voice.
Sa totoong labanan, ngipin sa nginpin. Mata sa mata. At higit sa lahat, buhay sa buhay. Isang buhay kapalit sa isang bubay na binawi mo. Mahirap mang paniwalaan ngunit iyan' ang reyalidad. Kung hindi ka papatay, ikaw ang mamatay. Kaya you have to decide. To kill or to be killed.
I chose to killed. Hindi ako pwedeng mamatay hangga't humihinga pa ang mga taong dapat ay matagal na nakabaon sa lupa at kinakain na ng mga uod. Sisiguraduhin kong isasama ko sila sa empyerno. Hindi ako makakapayag na may pamilya nanaman silang babawian ng buhay.
"Grabe ang hard Sera ah? Parang nung nakaraan lang e, may pa wet-wet ka pang nalalaman dyan!" Ismid niya sa akin.
Pinamulahan ako ng muka ng maalala ko bigla yung nangyari noong nakaraang araw. Sinamaan ko siya ng tingin. I felt embarrassed that time and I am really doing my best to forget that, but this damn fucking woman won't just let me.
I smirk at her. Kinuha ko ang personalized knife ko sa gilid ng boots ko. I played it with my hands. Pinapaikot ikot ko iyon sa kamay ko, while looking at her dangerously. Nanlaki ang mata ni Kia at agad na tumayo mula sa pagkakahiga habang umaatras pababa sa ring kung saan kami nag sasanay nang makita niyang marahan akong naglakad patungo sa kanya.
"Kia? Matulin ka bang tumakbo hmm?" Pinalambing ko ang boses ko habang nilalaro ng kamay ko ang knife.
Kia's face look horrored. Nagtaas baba ang lalamunan niya, indikasyon na natatakot siya.
"H-huh?"
"I said, matulin ka bang tumakbo? Kasing tulin ba niyang bunganga mong walang preno?"
"M-medyo b-bakit?" Napalunok siy habang nakatingin sa kamay kong naglalaro sa kutsilyo.
"Hmm. Wala naman. Im just curious you know..." I stopped walking.
