Sarılmak diyorum,ne güzel şey.Bazen insanın tek ihtiyacı sarılmak oluveriyor.Üzerinde fazla düşünülmeden aceleyle ağızdan savuşturulmuş zayıf kelimelerden daha güçlü,bir derin bakış kadar anlamlı.Bir çok şeyi tamamlayan bir parça sanki.Ama hele sana sarılmak...işte o noktada tükeniyor kelimelerim.Nasıl anlatsam ki? Gökyüzüm her zaman mavi ve pembe bulutlarla kaplı sana sarılınca.Güneş en parlak günlerini gösteriyor bana.O kaçmak için uğraştığım karanlık geceler kayboluyor.Zaman ve mekan anlamını yitiriyor benim dünyamda.Sonsuzluk gibisin,sarıl bana.
21.03.2020
23.59
