Sadece bir tane dilek hakkım olsaydı,insanların kırılmamasını dilerdim.Çünkü kırık bir kalp insana her şeyi yaptırıyor.Kötü şeylerin zemini oluyor.O kalp kırıklığı dediğimiz şey aslında sonradan yeşermeye başlayacak bir nefret oluyor.İnsan önce kendinden nefret ediyor ama bunu fark etmediği için başkalarına zarar veriyor.Bu öyle bir döngü ki hayatın altını üstüne getiriyor.Kalbi kırıldığı için önce kendinden,sonra kalbini kırandan sonra da kendinden nefret ettirdiği için insanlardan nefret ediyor.Yeşeren nefretten geriye kalan gövdesindeki dikenler oluyor.O da kendi canına batıyor.Bu kesin bir şeydir ki insan ne yapıyorsa kendine yapıyor.Kötülük tıpkı bir ayna gibi.Ne gösterirsen ya da nasıl gözükürsen sana aynı biçimde geri yansıyor.
İnsan ne o yeşerttiği çiçeği kökünden kesmeli ne de başı boş öylece büyütmeli.Zamanında çiçek açtırmalı dikenleri de budamalı.Hiçbir şey sebepsiz değil dünyada diyorlar.Evet belki bazen üzmeli birbirini ama kalp kırmamalı.Çünkü gerçekten kırık bir kalp insana her şeyi yaptırıyor.
28.04.2020
21.13
